Μαλλον πρεπει να δικαιολογηθω για την μικρη καθυστερηση αλλα δεν μου εκανε να βγαλω το προηγουμενο post απο την αρχικη σελιδα. Καθε λεξη, καθε κενο, καθε γραμμα και μια ξεχωριστη εικονα και σουβενιρ απο το ματς. Ιδιαιτερα εαν αυτο ηταν το πρωτο ματς που πηγαινες.
Τι να πρωτο ανακαλεσεις
Την πρωτη γραμμη λιγο πριν φυγουμε απο το σπιτι του Στεργιου, την σχεδον 18αδα που εγραφα στο αυτοκινητο καθως πηγαιναμε στο γηπεδο και ενω δεν μπορουσα να δω απο τον ηλιο, ο Στεργιος διπλα μου, προσπαθουσε να ειναι οσο πιο χαλαρος γινοταν, την ευκαιρια του Πελε και το αν επρεπε να στριψω τσιγαρο πρωτα η να ενημερωσω τον κοσμο, το που να αφησω την μπυρα για να γραψω για το γκολ του Κατσου, τον Vik διπλα μου να ψαχνουμε ποσο χρονο εχει, το πεναλτυ (τους) που δεν ειδα γιατι εγραφα για το δικο μας, το τελευταιο σφυριγμα, τον κοσμο, τους παικτες, το εργοστασιο απο πισω, τον Μυρτσο να φευγει εκνευρισμενο, εμενα με ενα κινητο στα χερια, τις μπυρες στα απορριμματα, την πομπη για το στεκι, το στεκι, το 1-3, τα μηνυματα απο τον Προεδρα και το Purpura, την τιμη να ειμαι στο πανθεων των τυχερων οπαδων…σε αντιθεση με καποιους αλλους, τον κοσμο που ειχα καιρο (ή χρονια) να δω, ολους αυτους που γνωρισα εκεινες τις μερες, με οσους μιλησα και με οσους δεν μιλησα…
Διοτι, αλλο τοσα χρονια να σου λενε για την Προο αυτο, εκεινο το αλλο, αλλο να βλεπεις τα βιντεακια αλλο να διαβαζεις τα σχολια ΚΑΙ ΑΛΛΟ να εισαι εκει. Θελει και ρωτημα.
Η Προπονηση, το 1-3, το Στεκι και…η επιστροφη
Παρασκευη πρωι στο αεροδρομιο μεχρι να ερθει ο Στεργιος, εξω στον ηλιο, τσιγαρο και αναμονη για σουπερ διημερο. Συζητηση για τα ΚΝΑΤ και τον ρολο του εργατικου κομματος στη διαφυλαξη του κοινοβουλιου, καφες φιλτρου για ολοκληρο ταγμα και οχι για δυο ανθρωπους, τα πρωτα ονοματα στο τραπεζι και ποιοι ειναι τραυματιες, ποιοι παιζουν, ποιοι μπορουν να παιξουν, πως μπορουμε να παιξουμε. Γηπεδο Μαλακοπης στις επτα και τον Πελε να κανει σεντρες στα παιδακια τα οποια μολις αναψαν τα φωτα νομιζαν οτι παιζαν σε champion’s league. Κοσμος να μαζευεται και να ετοιμαζεται για την προπονηση. Ο Χολο να μας λεει για την Αθηνα και τα ντου, ο Γκελας να ψαχνει να βρει κανεναν να παιξει τερμα, ο Στεργιος να μιλαει στα παιδια και moi να βλεπω τα ακατεργαστα διαμαντια της ομαδαρας μας (ενω μου κραταει παρεα επιθετικος της ομαδας, που ετοιμαζεται να παει στη δουλεια και οχι στο πλαστικο με τους αλλους).
Σαββατο. Σχεδον πρωινο ξυπνημα. Για την καφετιερα σαν να μην περασε μια μερα. Για το δωματιο που καθομασταν σχεδον το ιδιο. Ποιοι θα παιξουν, πως θα παιξουν, ποσο θα παιξουν. Πλησιαζε δυο η ωρα, steki time. Η ομαδα εκει (more or less), το κλιμα ηρεμο ή γιατι θελαμε να κρυψουμε την αγωνια μας ή γιατι ξεραμε τι παικταραδες ειμαστε. Πρωτη απογοητευση. Ζεστος καφες εκτος νες, γιοκ. Βολτα με Χιπι για να μην παθω παρακρουση. Κοσμος παει και ερχεται. Το κλιμα φουντωνει, συνθηματα, μουσικουλα, συζητησεις. Η ομαδα τα μιλαει και ολοι παμε για το γηπεδο. Αιντε ρε Προο
Γηπεδο Μ. Αλεξανδρου: Μα καλα ποσο τρομπες ειναι και δεν εχουν κανει κερκιδες? Αλητικο γηπεδο οπως ειχαν γραψει κανα-δυο χρονια πιο πριν οι Κουτραδοροι. Τα εργοστασια απο πισω ολα τα λεφτα. Κριμα να μην το εχουμε εμεις, κριμα.
Η ομαδα αρχιζει ζεσταμα και ο δικος μας ο κοσμος να εμφανιζεται. Ο μπαρμπας στο κυλικειο ειναι τοσο αργος που σκεφτομαι να παρω καφεδες, μπυρες και οτι αλλο χρειαστω με την μια, για να μην ξαναρθω. Ευτυχως, μετα απο 15 λεπτα μπορεσε να κανει δυο νες, δυο λουκανικα και εναν φραπε, για να παρω θεση στο μπαρ. Εναν φιλτρου σε παρακαλω.
Βλεπω τον Vik απο μακρια να μοιραζει το match programme. θα κλαψω. Μια βδομαδα προσπαθουσαμε να το στησουμε. Ειχα δει τα πε.ντε.εφ αλλα οχι το αποτελεσμα. Γιατι τον Γιαννη ποσο εχω να τον δω? Εξι, επτα χρονια. Ελπιζω οχι παραπανω.
Το ματς αρχιζει. Πρωτος αγωνας για εμενα. Τοσα χρονια, ποτε δεν συνεπεσαν τα ταξιδια μου με αγωνα της Προο. Συγκινηση. Η Ομαδα δεν με απογοητευει. Παθος. Team effort. Work rate. Κινηση. Καλυψη. Η τριπλετα του κεντρου με τον Μπιλη, τον Σακη και τον Χολο πιο πισω να δινουν τον χαρακτηρα της ημερας. Δεν θα περασεις ρε Μυρτσο. Και οι τρεις τους τρεχουν και καλυπτουν χωρους, συμπαικτες και οτι αλλο επρεπε να καλυφτει. Η τριπλετα της επιθεσης, Πελε, Τιμος, Κατσου, να κανουν αυτο που πρεπει. Πιεση στον αντιπαλο απο νωρις και οταν κλεβουν την μπαλα, βουρ στα μπακ τους για αναστατωση και … αλλαγες στο ’30. Αγγελος και Νταφυ στο κεντρο της αμυνας, δειχναν τοσο σταθεροι και σιγουροι που αντι να εχουμε εμεις το προβλημα εαν θα φαμε κανενα γκολ, το ειχε ο Γιωργαρος εαν θα βαλει κανενα. Ο Βασιλης απο τα αριστερα μπορει να δεχτηκε περισσοτερη πιεση απο τον Ηρακλη αλλα ηταν on top form και οσο περνουσε η ωρα γινοταν καλυτερος στελνωντας σιγουρια στην κερκιδα.
Η ευκαιρια του Πελε. Μα τι ομαδαρα ειμαστε, γαμωτη μου. Σχεδον εισαι ετοιμος να δεχτεις την μοιρα σου. Φαντασια στην εξουσια μεν αλλα θα το φας καποια στιγμη το γκολακι δε. Πρεπει να τελειωνει οπου να ΄ναι. Ο Κατσου θα παρει την μπαλα στα δεξια απο μαγικη πασα του Πελε και θα φυγει προς τη μεγαλη περιοχη. Ρε λες? Κανει τα ντου. Ο τερμας βγαινει και πεφτει επανω του. Σιγα μην το δωσει. Εσυ θα φωναξεις, ετσι για την παραδοση. Ο ρεφ θα δειξει την βουλα και θα φυγουν μπυρες και τσιγαρα προς ολες τις κατευθυνσεις.
Βαλε γκολ…βαλε γκολ…εκρηξη ειμαι γκολ
Με τρια γκολ σε τεσσερα ματσακια και τα δυο απο αυτα με πεναλτυ, οι μπουκηδες κλεισαν τις αγορες για το ημιχρονο. Ο Τιμος το παστελωσε και το τι εγινε μπορειτε να το δειτε στο βιντεακι που παιζει στο επισημο. Ημιχρονο στα καπακια με την ομαδα ενα μηδεν μπροστα εχοντας κρατησει την πιεση που ασκησε ο Μ. Αλεξανδρος οπως ηταν αναμενομενο.
Τα αποδυτηρια ηταν μακρια για να ακουσουμε τι εγινε στους γηπεδουχους. Μας ενοιαζε μηπως?
Το Βητα Ημιχρόνιο
Μετα τις αναλυσεις και τον χαβαλε, ειχαμε ακομα 45 λεπτα για να παρουμε την νικη. Πρωτη αλλαγη: ο Σαββας στη θεση του Μπιλη που ηταν απο τους καλυτερους του αγωνα. Ποιοτητα, το πρωτο πραγμα σκεφτεσαι. Μπραβο μας, εαν οι αλλαγες μας ειναι ετσι δεν εχουμε να φοβηθουμε τιποτα. Να αντεξουμε κανενα δεκαλεπτο και μετα βλεπουμε. Το δευτερο ξεκινησε με τον Μαλεξ να προσπαθει να μπει στον αγωνα. Πιεση και αγχος για εμας στην κερκιδα, ασχετα εαν μετα το ματς τα παιδια θα πουν οτι νιωσαν περισσοτερη πιεση στα πρωτα εικοσι λεπτα του αγωνα και οχι στο δευτερο. Αλλο ματς εβλεπα, θα αναρωτηθεις ή τελικα αλλιως καταλαβαινουμε το παιχνιδι οι απ’εξω? Λιγη σημασια εχει. Ο Μαλεξ θα αρχισει να αγχωνεται και εμεις να βγαινουμε στις αντεπιθεσεις.
Next goal is the most important one
Δευτερη αλλαγη και ο Βαλο στη θεση του Σακη. Μα καλα ποιος ειμαστε? Τοση ποιοτητα στον παγκο! Πρεπει να προσεξουμε και το ματς παει οπως το θελαμε. Οι τρεις μπροστα αλλαζουν συνεχεια θεσεις και κανουν την αμυνα του Μυρτσου να τα χανει, οι επιθετικοι του αρχιζουν τις γιομες και οι Αγγελος και Νταφυ δειχνουν να μην ανησυχουν ιδιαιτερα. Η στιγμη που ολοι περιμεναμε εφτασε κατα το 60κατι. Μπαλια ξανα προς τον Κατσου στα δεξια, τσιμπημα της μπαλας, εισοδος στην περιοχη, σουτ…και μηδεν-δυο. Οι αλαλαγμοι και οι φωνες φτασαν μεχρι την Μενεμενη. Ολοι ενα κουβαρι. Ολοι εκστασιασμενοι. Ολοι προοδευτικοι.
Λιγοτερο απο μιση ωρα. Προσοχη και υπομονη. Ο Κατσου θα βγει για να μπει στην θεση του ο Σπυρος και ξερεις οτι παμε για το ιδιο. Σκληρο εξτρεμ, επιθετικο και ντου απο παντου. Οι γιομες θα συνεχιστουν και οι δικοι μας δειχνουν οτι οσο και να παιζουμε γκολ ετσι, δεν θα φαμε. Τα λεπτα δεν δειχνουν κανενα ελεος και ουτε μας κανουν την χαρη να περασουν γρηγοροτερα. Εμεις αγωνιαμε και οι παικτες μας ετοιμαζουν το κερασακι.
ΠΑΡΤΥ?
ΝΑΙ ΠΑΡΤΥ
Ειμαστε στο ’80 και παρολο που δεν υπαρχει τρομερη πιεση απο τους Μεγαλεξαιους, υπαρχει παντοτε η περιπτωση να φας ενα και μετα να αρχισεις τα τσαμικα. Δε πα να το σφυριξει τωρα, εχουμε και δουλειες. Ρεφ, το ρολοι ρεεε!
Ποιος διατητης, εδω καθε φορα που ειχαμε την μπαλα το κοκκινο φωτακι πανω απο την εστια του Μαλεξ αναβοσβηνε επικινδυνα. Σαββας…Σαββας…ααααχχχ. Λες να αποδειχθει αυτο με την μπαλα και το αλλο το non political correct. Μπα φιλος. Εαν βαλει καποιος αυτος θα μαστε εμεις. Και αλλη φαση και αλλο μπερδεμα και αλλο offside και παλι μπροστα στην αντεπιθεση και αυτοι να τα ψιλοεχουν παρατησει. Φαουλ απο δεξια (απο κει που ξεφυγε ο Κατσου στο γκολ), στο πισω δοκαρι…Βασιλης…και…αντε γεια…οοοο ειμαι γκολ ειμαι γκολ εκρηξη ειμαι γκολ (λουπα).
Στην επομενη επιθεση θα κερδισουν πεναλτυ (το οποιο και δεν ειδα) αλλα τουλαχιστον μας εδωσε την ευκαιρια να δουμε και το δικο μας τερμα επιτελους. Το υποβρυχιο θα το ‘πιασει’ το τοπι αλλα τελικα θα καταληξει μεσα. Δεν εχει και σημασια (μονο ο Γκελας ‘εκανε παραπονα’ γιατι δεν κρατησαμε το clean sheet)(Ασε που δεν χρειαζεται να δωσει ο προεδρος και το bonus για αυτο).
Το σφυριγμα δεν αργησε να ερθει και τοτε ηταν που ξεκινησουσε το παρτυ. Μεσα, εξω παντου. Μονο στα αποδυτηρια των γηπεδουχων δεν πρεπει να ηταν ευχαριστα τα πραγματα. Εκρηξη, μπυρες, ηλιος, μεγαλη νικη, μεγαλη εμφανιση, ολη η ομαδα man of the match, πρωτοι τρεις βαθμοι, πρωτη φορα στην προο.
Επομενη Σταση Στεκι
Εδω ο κοσμος διασκεδαζει οταν δεν κερδιζουμε, ποσο μαλλον αυτο το Σαββατιατικο απογευμα. Ευτυχως απο μπυρες και οχι μονο το στεκι ηταν στα καλυτερα του. Χαρουμενες φατσες, γελια, αναλυση του ματς, της κερκιδας, του Μυρτσου. Ενα τρελο πανηγυρι και μια διαθεση να εισαι σε ολα τα πηγαδακια μιας και απο παντου ακουγοταν κατι.
Αλλα αυτο που γινεται στο στεκι ειναι η επιτομη της προσπαθειας μας. Ενας ανοικτος χωρος γειτονιας/περιοχης οπου και να μην σε ενδιαφερει η Προοδευτικη με το που θα δεις τον κοσμο μετα το ματς, τοτε αυτο γινεται αυτοματα και δικο σου βιωμα ειτε σου αρεσει και ενδιαφερεσαι για το ποδοσφαιρο ειτε οχι. Ξεπερνα το σημειο που εχει να κανει μονο για μια ποδοσφαιρικη ομαδα, η οποια για καποιο λογο ειναι απο την γειτονια σου. Ειναι η γειτονια σου. Δε λεω οτι θα κλαψει κανεις εαν χασουμε απο τον Μεντεκα και τον Εθνικο Σοχου αλλα οταν θα δει μαζεμενους καμια 50αρια αρρωστους να μπεκροπινουν μετα απο αγωνες, τοτε θα ξερει οτι η Προοδευτικη επαιξε στα τοπικα. Ειναι και ειμαστε μερος ολων αυτων.
Τα μετεορτια
Κυριακη, μουντη μερα και αναρρωση. Τηλεφωνημα απο τον Γκελα και ενημερωση απο τους πρωινους αγωνες. Ποσα εφαγε τελικα ο Πηγασος? Οχι τεσσερα γιατι μας χαλαει το goal average. Ποντιοι με Φανερωμενη. Εαν ειναι ολοι χαλια τοτε παμε για πενταδα. Αναβαση προς ΤΕΦΑΑ για την ΑΕ Χαριλαου. Λοφακι. Σκεφτομαι το health and safety που εχουμε στην αγγλια. Οχι ματς αλλα ουτε απ’εξω δεν θα σε βαζαν να πας. Το ματς ειχε περισσοτερο fun απο οτι θα περιμεναμε. Ο Κεραυνος αντι να το καθαρισει απο το 2-1 εφαγε δυο (γκολαρες) στο (πολυ)τελος και εστρωσε χαρακτηρα. Ο Στεργιος με τον Γκελα και τον αρχηγο Χολο εστρωσαν και αυτοι τα σχεδια τους. Ωρα για επιστροφη.
Ετσι εμεινα σαν παιδακι που δεν του πηραν παγωτο να περιμενω να γνωρισω την μορφη της Μαρτιου που μου ειχε υποσχεθει οτι θα δουμε ο Στεργιος. Next time? σνιφ σνιφ
Η Επιστροφη
Επειδη μας αρεσε το live update και ελπιζω να αρεσε και σε εσας, αυτην την Κυριακη καλως εχοντων των πραγματων θα εχουμε ακομα ενα πριν αναχωρησουμε για ινγκλαντ. μορ ινφος λειτερ.
φωτογραφια που δεν βγηκε ποτε
Τα προσωπα του νταφυ και του χολο μολις μπηκε το πρωτο γκολ και τρεξαν ολοι στα καγκελα. Αυτους τους δυο που μπορουσα να δω μεσα απο ομους και κεφαλια που πηγαιναν πανω κατω. Η ενταση του ματς, το παθος, η ανακουφιση. Τα ματια τους κοκκινα σαν να κλαιγαν, πετουσαν σπιθες και εβλεπες να βγαινουν ολα τα παραπανω. Το πρωτο μου ματς, το πρωτο μου γκολ.
Thank you guys
11.28 160 χιλιομετρα ανατολικοτερα του γηπεδου του Αγ.Γεωργιου. Ευτυχως τα ρολογια πηγαν πισω μια ωρα. Τα κτελ μας περιμενουν. Ολοι οι δρομοι οδηγουν στο Μιαμι…
Ο Aldo Moro ηταν η αρχη, θα υπαρξει και συνεχεια μαλακα διατητη 