Χωρις να θελουμε να μπουμε σε βαθια νερα αναλυσεων για το ιστορικο προτσες, για την υλιστικη αντιληψη της ιστοριας και τον ρολο του διαλεκτικου υλισμου στην δημιουργια της Σοβιετης Ενωσης (και στην συνεχεια την δημιουργια των υπολοιπων Σοσιαλιστικων Δημοκρατιων της Ανατολικης Ευρωπης), θα περιοριστουμε στο χρονικο σημειο το οποιο θα μπορουσε να οριστει ως το συμβολικο τελος του.
Η Οκτωβριανη επανασταση των αγροτων και των ‘πληβειων’ της Τσαρικης Αυτοκρατοριας, γρηγορα θα καπελωθει απο το Μπολσεβικικο κομμα του ακαμπτου Δημοκρατικου Συγκεντρωτισμου, το οποιο θα πνιξει στο αιμα τις τελευταιες ελπιδες του επαναστατικου κινηματος τοσο στην Ουκρανια του Μαχνο οσο και στην εξεγερση των ναυτων στην Κροστανδη. Το νερο ειχε μπει στο αυλακι για την υπεροχη του μονολιθικου μαρξιστικου μοντελου διαχειρισης της εξουσιας.
Ολα αυτα γινονται στο μακρινο 1917. Προς το τελος ομως της δεκαετιας του 80, οι ανισοτητες και οι ανελευθεριες (για να αναφερουμε μοναχα 2 πραγματα) των πολιτων θα εκτροχιασουν την πορεια προς την κομμουνιστικη κοινωνια, με το (ιστορικο και κοινωνικο) προτσες να μενει στη μεση (χρησιμοποιουμε το ‘στη μεση’ ως τροπο εκφρασης, δεν θεωρουμε οτι η πορεια προς την κομμουνιστικη ολοκληρωση ειχε αλλο τόσο. Θα μας ειχαν ξεκανει οι μπαγασηδες).
Ετσι παροτι η ΕΣΣΔ επισημα θα διαλυθει το 1991, η Ανατολικη Γερμανια το 1990 και οι υπολοιπες χωρες του Ανατολικου μπλοκ εκεινα τα χρονια πανω-κατω, το 1989 και η πτωση του Τειχους του Βερολινου, λειτουργει ως οροσημο του τελος των ψευδαισθησεων του υπαρκτου σοσιαλισμου.
Και ετσι φτανουμε στα δικα μας
Οπως πολυ σωστα εγραφε στο προηγουμενο ποστ ο Ασκα(ζο) περι ιστορικης ευκαριας και για το επομενο βημα της αυτοοργανωσης, το οποιο ειμαστε ετοιμοι να κανουμε ως Προοδευτικη ή ως Εκρηξη ή οπως αλλιως θελουμε να λεγομαστε, το σκηνικο ηταν στημενο και ετοιμο. Η ομαδα θα επαιζε ως δευτερη στη βαθμολογια με την πρωτοπορο ΑΕ Καλλιθεας – Παν.Φανερωμενη για μια θεση στον ηλιο. Εμεις μπαρουτοκαπνισμενοι απο τα συννεχομενα μεγαλα ματς και η Καλλιθεα σε σχεδον ελευθερη πτωση μετα απο ενα 0-0 με τον τελευταιο της βαθμολογιας και ηττα 1-0 απο την ΑΕ Πυλαιας. Ειχε ερθει η ωρα της αυτοοργανωσης και του πραγματικου ιστορικου προτσες αυτης της ομαδας?
Το ματς δεν ηταν αυτο που λες, πανω κατω η μπαλα, πολλες φασεις και χαμενα γκολ. Παρολα αυτα θα εχει ολα τα στοιχεια του ντερμπυ με δυνατες μονομαχιες, παθος και πολλη ενταση. Στα τελευταια δεκα λεπτα ομως, η Προοδευτικη εδειξε μεγαλη καρδια και εχασε ευκαιριες να κλεψει τη νικη απο το St.Pauli SKG (οπως το αναφερει και ο Ασκαζο).
Και ετσι φτανουμε στο ’89. Το λεπτο, οχι τη χρονια. Η Προοδευτικη θα κερδισει φαουλ εξω απο την περιοχη απο τα αριστερα οπως επιτιθεται (και οπως βλεπετε τις φασεις στην Αθλητικη Κυριακη). Οι καρδιες εχουν παγωσει, οι αναπνοες εχουν σταματησει. Ηρθε η γαμω-ωρα? Η εκτελεση του φαουλ θα φυγει κατευθειαν για μεσα, ουτε σεντρα, ουτε κεφαλιες, ουτε ντραβαρα στην περιοχη. Παστελι. Η μπαλα θα φυγει, η κερκιδα στην απολυτη λεπτη ισορροπια της εκστασης/απογοητευσης. Ο παγκος της Παναγιάς θα κλεισει τα ματια του. Η ιδια η Παναγιά (εαν υποθεσουμε οτι υπαρχει) το ιδιο. Ο τερμας θα πεταχτει σαν αιλουρος αλλά εις μάτην, δεν θα μπορουσε να σωσει το γκολ. Η μονη ελπιδα πλεον ο δοκος. Ή η Παναγιά για οσους πιστευουν οτι θα μπορουσε να κανει θαυματα επειδη καποιοι αποφασισαν να χρησιμοποιησουν το ονομα της σε μια ομαδα (ξεπερνοντας το πρωτο και μεγιστο εμποδιο της υπαρξης της).
Στην επαναφορα της στο πεδιο του παιχνιδιου, θα γινει ενα (mêlée -> melee ->) μελέ μεσα στην περιοχη, στραβοκλωτσιες, ολοι πανω στη μπαλα, ενα χαμος, η μπαλα στα διχτυα αλλά η σημαια του εποπτη σηκωμενη για υποδειξη οφσαιντ, φερνοντας σε τελος την τελευταια μεγαλη φαση του αγωνα ο οποιος θα τελειωσει 0-0.
Betteridge’s law of headlines
Το πιο πανω γνωμικο ή αξιωμα το οποιο αναφερεται σε τιτλους απο αρθρα σε εφημεριδες ή σε ιστοτοπους, εχει να κανει με αυτους τους τιτλους/headlines οι οποιοι στο τελος της προτασης εχουν ερωτηματικο. Δηλαδη κατι σαν το δικο μας. Το αξιωμα αυτο βασικα λεει οτι ‘Any headline that ends in a question mark can be answered by the word no’. Δηλαδη εαν κανεις την ερωτηση ‘το ιστορικο προτσες της αυτοοργανωσης σταματησε στο ’89?’ η απαντηση ειναι: Οχι. Και ειναι οχι διοτι η πορεια τοσο της ομαδας, οσο και του προτσες για την ανοδο στην πιο πανω κατηγορια δεν εχει τελειωσει ακομα. Απλα πηρε καθυστερηση η στεψη. Η ομαδα ξερει οτι πρεπει να κανει τις επομενες δυο νικες και θα εχει αρκετες πιθανοτητες να κερδισει τον μαστραπα στο τελος. Θα αγωνιστει πρωτα με το Ρεπο την επομενη εβδομαδα, το οποιο οσα γκολ και εαν το βαλουμε, δεν θα μας δωσει βαθμους στην επισημη βαθμολογια. Μετα θα παιξουμε με την ΑΕ Φαληρου και τελος με τον Αγιο Αντωνη ο οποιος θα θελει να κλεψει το πρωταθλημα μεσα απο τα χερια μας ή απο τα χερια της Καλλιθεας αναλογα με τα αποτελεσματα.
Jusqu’ici tout va bien……mais l’important n’est pas la σουτ, c’est l’εκρηξη
(σημ: οσον αφορα το πιο πανω αξιωμα, αν και τις περισσοτερες φορες η γραφη των αρθρων λειτουργει απολυτα προς την επιβεβαιωση του (ο τιτλος θα γραφτει μετα το τελος του αρθρου απο καποιον editor, ο οποιος θα τον επιλεξει ετσι ωστε η απαντηση Οχι να ειναι αυτη που θα επιβεβαιωνει το αρθρο), αυτο δε σημαινει οτι ολες οι ερωτησεις απαντωνται με το Betteridge’s law. Πχ ‘Το ιστορικο προτσες του διαλεκτικου υλισμου σταματησε το ’89?’ Η απαντηση ειναι ναι. ‘Ειχε δικιο ο Μπακουνιν που αποχωρησε απο την Πρωτη Διεθνη? Και εδω η απαντηση ειναι Ναι, οπως βλεπετε)
Ο Aldo Moro ηταν η αρχη, θα υπαρξει και συνεχεια μαλακα διατητη 