ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΥΜΕ!

Μετα και τον αγωνα μας με τον κλινικα υποβιβασμενο Αι Δημητρό οπου ο καημενος ο προεδρος τους καθε φορα που μετρουσε μεχρι το 823 η ομαδα του ετρωγε και ενα γκολ, ηρθε η εβδομαδα της αναστασης. Κερδιζοντας τον πρωτο του αγωνα στα χαρτια με 3-0, πηγαινε με αλλο αερα να χασει αυτην την Κυριακη. Και ομως θα παραμεινει αηττητος και θα συνεχισει την ανοδικη του πορεια. Και σε ποιον οφειλεται αυτο?
Αλλη μια κοινωνικη προσφορα της Προο μετα τα τσιμπουσια, το fun στις κερκιδες, τα μεροκαματα στα κυλικεια, το σκουπισμα των γηπεδων και τοσων αλλων παρεμβασεων που μας διαφευγουν αυτη την δυσκολη στιγμη.
ΜΑΛΤΕΖΙΚΕΣ ΛΙΡΕΣ
Βεβαια θα πρεπει να δωσουμε τα ευσημα και στα λαγωνικα της επσμ που ενω η μιση θεσσαλονικη διασκεδαζε κ η αλλη μιση κοιμοταν, πιασαν τις υποπτες κινησεις διαφορων τσυπριων με μαλτεζους αλογομουρηδες για κατι ‘οβερ 7.5 κορνερ στο ημιχρονο’ στο Μπουγατσατζιδικα-Πατσατζιδικα, ‘ πρωτο γκολ στο 60’ απο τον Monet στο Ιμπρεσιονιστες-Εξπρεσιονιστες και διαφορα παρομοια.
Και μεις ψαχναμε τα τσελτενΧαμ και τα νορΓουιτς. Βαθια νυχτομενοι.

Occupy Ποντο

Μετα το ξεμουδιασμα με τους βετερανους του Αγ. Δημητρη φτασαμε στο τελευταιο κομματι του πρωτου γυρου. Με δυο θεωρητικα ευκολα παιχνιδια για αρχη, εναντια στους δυο που ανεβηκαν φετος και αλλα δυο μετα, με τις εκπληξεις της βαθμολογιας, ομαδες που διασκεδασαμε στους αγωνες κυπελλου που δωσαμε περυσι και φετος.

Με την προιστορια επιβλητικα υπερ μας οι ποντιοι πρεπει πρωτα να ξεπερασουν το ψυχολογικο βαρος των στατιστικων και μετα δωσουν βαση πως να εξουδετερωσουν τα ατου της ομαδας μας. Μιας ομαδας που πυροβολει απο παντου και με καθε μεσο πλεον. Σουτ, κεφαλιες, αντεπιθεσεις, πεναλτυ, οριακα οφσάιντ, καθετες, σεντρες,μονοκομματα, πλαγιομετωπικα, απο τα πισω, απο τον παγκο, απο την κερκιδα. Με ολα τα μεσα και ανελεητα.
Οι ποντιοι απο την αλλη ενω δειξαν στις πρωτες αγωνιστικες να εγκλιματιζονται γρηγορα στα νεα τους λημερια, φαγαν κανα δυο σφαλιαρες και οποια διαθεση και εαν ειχαν για καλαμπουρια τους εφυγε.
Μια ομαδα που οταν την πετυχαμε στην γαμα ειχε την τυχη να μην υποβιβαζεται κανεις πιο κατω απο ‘κει και ετσι επαιζε διχως αγχος και αγωνια για το μελλον της. Μετα εμφανιστηκε η εξαφανιση του φοινικα τουμπας και φτιαξαν ομαδα απο το μηδεν. Απο το αιμα και τον καημο αλλων. Ακομα κλαινε στα καφενεια τον φοινιξ. Αλλα ετσι ειναι αυτα και μετα την ειδαν μπαρτσελονα και την πεφταν σε Λακκιες και αλλα συμπαθη σωματεια.
Καμια ανοχη στο ποδοσφαιρικοπιστωτικο χρηματιστηριο.

Κοτσαρι αυτοι, Hardcore punk εμεις.
Πισια αυτοι, τσιπουρομπυρα εμεις.
Λαζοι αυτοι, Χαζοι εμεις.

ΑΝΤΕ ΡΕ ΠΡΟΟ ΓΕΡΑ-ΛΙΓΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ

ΜΑΖΙ ΤΑ ΒΑΛΑΜΕ

Θριαμβος ή προμελετημενο εγκλημα?
Μετα απο διαφορα σκαμπανεβασματα σε αποδοση και αποτελεσματα, ηρθε και η δικια μας ωρα να παιξουμε με την πιο αδυναμη ομαδα του ομιλου. Τοσο αδυναμη που το επισημο site της ΕΠΣΜ στα στατιστικα για την χειροτερη αμυνα/επιθεση ουτε καν τους αναφερει. Απο λυπηση τωρα το κανουν ή να τους χρεωσουμε βλακεια? Οπως και να εχει, πριν το δικο μας ματς σε 8 αγωνες ειχαν δεχθει 52 γκολ και ειχαν βαλει μονο 2 (στον Πηγασο δυο αγωνιστικες πιο πριν). What could possibly go wrong? Ελα μου ντε! Οσο και αν θελαμε να πιστεψουμε οτι θα εχουμε ευκολο απογευμα, καπου πισω στον εγκεφαλο μας ηχουσε το ‘προοδευτικη εισαι’. Και δια αυτον τον λογον κρατρουσαμε μικρο καλαθι.

Η επταρα ως εξιλεωση ή η αρχη μιας μικρης περιπετειας?
Γραφαμε παλιοτερα για τις ομαδες που ριχναν εφταρες και δεκαρες με υφος ‘καλα τι μαλακες ειστε’ και τωρα πρεπει να δικαιολογησουμε τα δικα μας. Προσωπικα θα ηθελα να ειμασταν στην πρωτη θεση με πεντε βαθμους διαφορα, να παιζαμε με τον καημενο τον Αη Μητσο να του βαζαμε δυο γκολ (αντε τρια) και να δειχναμε ανωτεροτητα. Ελα μου ντες που ακομα ψαχναμε τα πατηματημα μας στο πρωταθλημα και οποιοδηποτε αλλο σκορ θα εδειχνε αδυναμια της ομαδας, οχι προς το δικο μας το ‘εγω’ αλλα στον τροπο που θα εβλεπαν ολοι οι αλλοι το αποτελεσμα. Θα μου πεις, μας νοιαζει? Μαλλον οχι θα απαντουσα αλλα αυτα εχουν τα ανταγωνιστηκα αθληματα και απο την στιγμη που παιρνεις μερος, οι μεγαλες ηττες/νικες ειναι μερος του.
Ως Προοδευτικη εχουμε μια απιστευτα συμπλεγματικη παρανοια και ψυχοσυνθεση με το τι ειναι η ομαδα, ποιοι ειναι οι οπαδοι, ποσο μας ενοχλουν οι ηττες, σε ποια κατηγορια θα παιζουμε και παει λεγοντας. Και ολα αυτα ειναι τοσο υγιη που θα τα ζηλευαν και οι καλυτερες οικογενειες. Οσο και αν δεν μας ενδιαφερει η νικη ή η ηττα, αυτο δεν σημαινει οτι δεν ριχνουμε και μια μικρη ματια στην βαθμολογια. Προσωπικα παντως οχι μονο μικρη ματια δεν ριχνω αλλα πιστευω οτι θα πρεπει να παλευουμε για να παμε οσο ψηλοτερα γινεται. Οταν ο Στεργιος μου ελεγε, τοτε στην Γαμα, οτι θα ανεβουμε ή πρωτοι ή δευτεροι και δεν εχει ιδαιτερη σημασια (για τον κοσμο και την ομαδα), θυμαμαι οτι του ελεγα να αφησουμε τις μαλακιες και να ερθουμε πρωτοι, μιας και ετσι αφηνουμε το στιγμα μας στην ιστορια. Οτι καταφερνεις ειναι δικο σου και κανεις δεν μπορει να στο παρει πισω.
Επαναφερω τον εαυτο μου στο σημερα. Ετσι οπως εχει το προγραμμα του ομιλου μας για οσους δεν το εχουν δει, ολες οι ομαδες μετα τον αγωνα με τον Αγ. Δημητρη, παιζουν με τις δυο ομαδες που ανεβηκαν περσι. Αυτη η συνεχεια για αρκετες ομαδες προσφερει την δυνατοτητα για καποιους βαθμους. Οι περισσοτεροι πιστευουν οτι μπορουν να παρουν και τους εννια (οπως και εχει γινει με αρκετους) ενω καποιοι αλλοι κοιταν να μαζεψουν οσους περισσοτερους μπορουν. Αυτο απο μονο του δημιουργει μια πλασματικη βαθμολογια τοσο σε ποια θεση εισαι οσο και ποσους βαθμους εχεις. Ασχετα εαν εχουν δημιουργηθει δυο γκρουπ ομαδων με μια αξιοσημειωτη διαφορα ποντων μετα τα ενα τριτο του πρωταθληματος, δεν σημαινει οτι εχουμε μεινει τοσο πισω ουτε οτι ο στοχος μας για τις πρωτες θεσεις ειναι ονειρο χειμωνιατικης νυκτος. Ενα καλο σερι αγωνων μεχρι την διακοπη για τις γιορτες και ολα ειναι ποσιμπολ.

Ο Δεμελης, ο George Best και η αναγκη να μπαινουν γκολ απο το κεντρο

Northampton 2-8 Manchester United (FA Cup 5th round, Feb 7, 1970)
Στις 7 Φεβρουαριου του ’70 για το κυπελλο Αγγλιας η Man U επαιζε με την Northanpton, ομαδα τεταρτης κατηγοριας τοτε (οπως και τωρα) και με τον George Best να επιστρεφει απο ποινη ενος μηνα λογω τιμωριας. Το συγκεκριμενο ματς οπου η διαφορα των δυο ομαδων ηταν απλα τεραστια, αυτο που μας αφησε παρακαταθηκη δεν ηταν τα οκτω γκολ της μαν γιου αλλα τα εξι που εβαλε ο George και μετα λυπηθηκε τον τερμα και γυρισε πισω να παιξει μπακ. Ο Δεμελης απο την αλλη μετα την αδικη κοκκινη που εφαγε με τον Αισχυλο, γυρισε και αυτος φουρτουνιασμενος και απο την θεση του μεσο-επιθετικου εβαλε τρια και πριν προλαβει να δειξει fair play και να παιξει αμυνα, ο διατητης λυπηθηκε τον Αγ. Δημητρη και το εληξε, μιας και η διαφορα των δυο ομαδων ηταν απλα μεγαλη οσο και το σκορ.
Οι strikers σε μια ομαδα φυσικα, πληρωνονται για να βαζουν την μπαλα στα διχτια. Για αυτο αλλωστε και τους λεμε ετσι. Οι μεσοι στην ομαδα ειναι αυτοι που ειτε θα κοψουν τις αντιπαλες επιθεσεις ειτε θα δημιουργησουν τις προυποθεσεις για την επιτευξη των τερματων. Καμια ομαδα δεν εχει παει μπροστα περιμενοντας μονο απο τους επιθετικους να βγαλουν τα καστανα απο την φωτια. Ρωτηστε οποιονδηποτε φιλο σας που εχει παιξει football manager. Ο συνδιασμος των δυο ειναι αυτος που δεινει ωθηση και ξελασπωνει στις δυσκολες στιγμες. Η συμβολη μονο του ενος μερους μπορει να φερει καποιες νικες αλλα οχι τοσες οσες χρειαζονται ή περιμενουν φιλαθλοι και προπονητες. Ρωτηστε τον ‘Arry Reddknap να σας πει για τα περσινα κατορθωματα των επιθετικων των spurs οι οποιοι δεν βαζαν γκολ με τιποτα κ τα περιμενε ολα απο τον φαν ντε φααρτ και τον μπειλ. Περασμενα ξεχασμενα Χαρη μου.

ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΓΚΑΙΝΙΑ
Μετα το ποδαρικο που μας καναν και την αποδοση της ομαδαρας μας λιγες μερες μετα απο αυτο, θα προτειναμε να κανουμε τσιμπουσι στο στεκι καθε εβδομαδα για να κρατησουμε τα γουρια και να παμε σουμπιτοι για ανοδο. Επισης δεν θα υπαρξει κανενα προβλημα μιας και θα καθαριζει ο προεδρας μετα το παρτυ, αφου εχει παρει το κολαϊ απο τα χαρτακια στο γηπεδο.

Αγωνας ηταν και περα.σε

Another Day, Another Death (The Mob)
Παρολο το ανακατεμα της τραπουλας, τις απουσιες, τις κοκκινες, τους τραυματισμους, η ομαδα πηγε στον αγωνα με το Περα πιστευοντας οτι μπορει να φερει ενα καλο αποτελεσμα. Δυστυχως για ολους μας, το αποτελεσμα δεν ηταν αυτο που περιμεναμε. Ηττα εντος εδρας και κολλημα στο wrong side of the table.
Και ξανα δυστυχως, η ομαδαρα μας δειχνει να μην εχει το killing instinct το οποιο θα κανει ή θα εκανε τα χι να γινουν νικες και τις ηττες να γινουν (τουλαχιστον) χι. Ετσι φτασαμε μεχρι στιγμης να δωριζουμε βαθμους σε Πηγασους και Αισχυλους και να αφηνουμε Χαριλαους και Περαιους να φευγουν με τους τρεις βαθμους. Δεκα φορες κριμα. Διοτι μετα απο καθε αγωνα με τις πιο πανω ομαδες (και παλι, τουλαχιστον) τα κεφαλια και η διαθεση στην ομαδα ηταν αυτη της απογοητευσης. Κατι που δειχνει το πως βλεπουμε τις δυνατοτητες μας. Εαν πιστευαμε οτι ειμαστε ο Καπεταν Αγρας (no disrespect στον Αγρα by the way) ή κανενας αλλος παρομοιος τοτε δυσκολα να νιωθαμε το ιδιο. Μονοι μας καθοριζουμε το ταβανι και αυτο, το εχουμε βαλει ψηλα γιατι ετσι το βλεπουμε.

Η βαθμολογια, ο καφες και το κερασμα
Στην τελευταια προπονηση πριν ξεκινησει το πρωταθλημα εδω στην αγγλια, οι προπονητες, λενε παραδοσιακα στην ομαδα τους οτι τον Μαιο ‘η τελικη βαθμολογια doesn’t lie. Εκει που θα βρισκομαστε ειναι εκει που αξιζουμε να ειμαστε’. Τωρα το που εισαι τις πρωτες πεντε ή δεκα αγωνιστικες, εαν εχεις λιγοτερα παιχνιδια, εαν εχεις τραυματισμους και ατυχιες, εαν παιζεις πρωι, μεσημερι ή βραδυ ή εαν σε βαλαν στο ματι, ολα αυτα ειναι δευτερευουσης σημασιας. Αυτο που προεχει ειναι τι κανεις εσυ στο γηπεδο. Εαν παιζεις αυτο που πρεπει, εαν κερδιζεις, εαν εισαι ευχαριστημενος με τον εαυτο σου και εαν μπορεις να δεις στα ματια τους οπαδους σου. (αυτα τα λεω moi, οχι οι προπονητες αν και νομιζω οτι κατι τετοια θα τους λενε).
Ο καφες οπως ολοι γνωριζουμε εχει την δικια του ιστορικη θεση στην ζωη της ελλαδας. Κομματι αναποσπαστο σε καθημερινη βαση για τους περισσοτερους απο εμας. Πολλα εχουν ειπωθει και γραφτει για την παρτη του τοσο για τον ιδιο τον καφε οσο και τα καφενεια (τσεκαρετε και το βιβλιο του Τομανα για τα καφενεια της Θεσ/νικης εαν θελετε). Το κερασμα απο την αλλη περισσοτερο ειχε να κανει με οινοπνευματουχα παρα με καφεδες. Οι μοναδικες φορες που συνδεονταν τα δυο τους ηταν εαν κανενας εκλεβε λίγο χρονο απο την δουλεια του να πα να πληρωσει καμια ΔΕΗ (τον παλιο καλο καιρο) και στην επιστροφη εβλεπε κανεναν φιλαρα απλωμενο σε καμια καφετερια να του λεει ‘κατσε ρε μαλακα, κερναω καφε’.
Απο την αλλη, το ‘κερασμα’ ειδικου τυπου, παραδοσιακα ειχε να κανει με τα γιαουρτια, τοτε τον καιρο των τεντιμποηδων και του νομου 4000 μιας και το να βγεις να κυνηγας τον αλλο με το πορσελανινο φλιτζανακι του καφε ηταν εξτραβαγκαντ. Με τον καιρο που εμαθαμε στους φραπεδες και στα αλλα παγωμενα ροφηματα, το βολι του πλαστικου ποτηριου ή του μπουκαλακιου του νερου ριζωσε στις συνειδησεις των αγανακτισμενων. Οπως και αν το δουμε παντως, τα δυο τους ειχαν ιδιαιτερη σχεση. Απο αυτην την σχεση δεν ξεφυγαμε ουτε την προηγουμενη κυριακη.

Απο το ΤΟΥΜΠΑ-ΙΡΑΝ-ΚΑΜΠΟΤΖΗ-ΒΙΕΤΝΑΜ
στο ΑΓ.ΠΑΥΛΟΣ-ΣΟΥΔΑΝ-ΤΣΙΑΠΑΣ-ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

Το τι ακριβως εγινε πραγματικα ιδεα δεν εχω. Ουτε προκειται να παιξω ρολο πυροσβεστη, ουτε να αρχισω εσωτερικη καταστολη. Οποιος και οτι εκανε εχει να κανει με προσωπικο θεμα. Εαν καποιος εκανε κατι και μετα καθοταν και το σκεφτοταν, αυτο κατι λεει. Εαν δεν ειχε κανενα effect πανω του, τοτε ειναι αλλη υποθεση. Τωρα το οτι προτασσουμε ενα διαφορετικο ειδος ποδοσφαιρικου οπαδου δεν πρεπει να μας διαφευγει. Και με αυτον τον υπεροχο ελιγμο το κλεινω εδω το ζητημα.

Ενα μεγαλο μπραβο στην προεδραρα μας που εσπασε τα χρονομετρα στον πρωτο του μαραθωνιο.

ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗΝ!