Wish I Was There

Οταν στα μεσα του ’70 οι Pink Floyd ηχογραφουσαν στα Abbey Road Studios τα κομματια για το επομενο τους αλμπουμ, Wish You Were Here, καποια στιγμη προς το τελος των ηχογραφησεων εμφανιστηκε στο στουντιο ενας υπερβαρος ανδρας με ξυρισμενα φρυδια και κεφαλι. Βασικα κανενας δεν ειχε καταλαβει ποιος ηταν και μαλλον ο ενας νομιζε οτι ηταν καποιος γνωστος καποιου αλλου απο την μπαντα. Ο παραξενος στην οψη κυριος εκτος απο τον τροπο που εδειχνε ηταν και ως ενα βαθμο χαμενος μεσα σε ενα δικο του συμπαν (για να το θεσουμε κομψα). Οπως και να χει υστερα απο λιγο οι εκει παραβρισκομενοι συνειδητοποιησαν οτι εκεινος ο τυπος ηταν ο Syd Barrett. Και καπου εδω αφηνουμε τους Floyd και τον Barrett. Εαν καποιος ενδιαφερεται υπαρχει ενα ντοκυμαντερ για την ηχογραφηση του αλπμουμ οπου μιλανε και για την απροοπτη συναντηση με τον Syd. Οσο για το ομωνυμο τραγουδι/αλπμουμ αυτο ναι ειναι μια αναφορα στον Συντ συν τοις αλλοις.

No drugs included
Βεβαια ο Μπαρρετ τα επαθε ολα αυτα απο τα ντραγκς που επερνε και οχι γιατι απλα δεν ειχε χρονο. Απο την αλλη ομως τουαλχιστον εμεις δεν ξυρισαμε τα φρυδια μας ουτε γιναμε υπερβαροι. 1-1. Οκευ κουρεψα κατι τζιβες που ειχα αλλά αυτο ηταν ολο και ολο το κακο.

Did i miss anything?
Τεσσερα χρονια. Τεσσερα. Αν ηταν να μιλουσαμε μονο για αποτελεσματα τοτε μπορει να ηταν απλα ευκολοτερο. Αν ειναι να μιλησουμε για το τι αλλαξε γενικα στον χωρο του ποδοσφαιρου, ειμαστε ετοιμοι να βαλουμε τα χερακια μας και να βγαλουμε τα ματακια μας.  Αν τωρα βεβαια εχουμε διαθεση για καλαμπουρια μπορουμε να επιχειρησουμε να μιλησουμε γενικα στο τι αλλαξε τα τελευταια χρονια, σε εναν κοσμο ο οποιος στο τελος της εβδομαδας δεν δειχνει να μοιαζει με πως ηταν στην αρχη της. Αλλά ας αφησουμε τα φιλοσοφικουπαρξιακα ζητηματα και ας επιστρεψουμε στη μπαλα.

Η Προο αυτα τα χρονια εκανε αυτο που ξερει να κανει καλυτερα. Να ειναι εντελως απροβλεπτη. Βεβαια αυτο ειναι ιδιαιτερο χαρακτηριστικο του ερασιτεχνικου ποδοσφαιρου οποτε μπορει να μην προκαλει εκπληξη σε κοσμο. Παρολα αυτα ακομα και στα ξερα του ερασιτεχνικου οι ομαδες εχουν εναν μπουσουλα. Αμα παει καλα η ομαδα, εχουν καλα αποτελεσματα και κανα δυο που ειναι απροβλεπτα. Αμα παει ασχημα, εχουν κακα αποτελεσματα και κανα δυο που ειναι εκπληξεις. Αμα ειναι η Προο, μπορει να ξεκινησεις καλα, να φτασεις τρεις ανασες απο το Καυταντζογλειο και στο τελος να πρεπει να παιξεις μπαραζ παραμονης. Ετσι για την αλητεια.
Οποτε για να μην παιρνουν τα μυαλα μας αερα, τις επομενες τρεις χρονιες ειπαμε να χασουμε απο τον πρωτο αγωνα. Fair enough. Σε άλλα συνταρακτικα νεα, ειχαμε σε μια απο αυτες τις χρονιες, δυο φορες 7-2, μια 7-1 και ενα 2-6 ετσι για να συνεισφερουμε και εμεις στον αγωνα για την επιστροφη των φιλαθλων στα γηπεδα.

Μετα με μια γρηγορη ματια ειδαμε οτι αντι τους (πλεον ξεχασμενους) Μεντεκες και Μαρτιου και διαφορους αλλους απο τα δυτικα, ξεκινησαμε να παιζουμε με Σταυρουπολες, Ηλιουπολες, Πολιχνες, κατι Ανθοκηπους  και κατι Παπαφηδες και Εθνικους Αστερες. Ευγε! Να μην βαριομαστε με τους ιδιους και ιδιους καθε χρονια. Βεβαια με αυτη την Φανερωμενη την Καλλιθιωτισσα συνεχιζουμε και εχουμε υψηλα σκορ. Οι παλιες οι συνηθειες καλο ειναι να μην αλλαζουν τελικα.

Α!!!!! Και κατι ακομα. Πρωτη γυναικα σε (κανονικο) αγωνα ανδρων? Beat that Helena Costa. Φαε την λασπη μας Clermont Foot.

Το ποδοσφαιρο ηταν μονο η αρχη, υπαρχει και συνεχεια προοδευτικη
Για την δημιουργια ομαδας πινγκ-πονγκ, ως πρωην ελεγκαντ (κατι σε Υανικ Νοά δηλαδη) παικτης του τεννις που ημαν, νομιζω εχω πει για την συμπαθεια μου προς την επιτραπεζια αντισφαιριση. Για την καλαθοσφαιρα και την πετοσφαιριση μαλλον χρειαζομαι ενα update. Βασικα με το μπασκετ εχω μια love/hate σχεση. Εχοντας μεγαλωσει με τον Μπομπι Νάιτ (για τον οποιο δεν θα ηθελα ουτε να ακουσω τι κανει τα τελευταια 15 χρονια), το Hoosiers, την κοντρα Bird και Magic (τον κανονικο οχι αυτον του Παοκ) στο κολλεγιακο, τις τηλεοπτικες κοντρες απο τον Ταφο του Ινδου και το Παπαστρατειο και οταν ο Αρης και ο Παοκ ηταν η Μπαρτσα και η Ρεαλ του μπασκετ, τοτε δεν μπορεις απλα να σβησεις απο την μνημη σου. Εκτοτε δεν μπορω να πω οτι παρακολουθω μπασκετ και οταν ριχνω καμια ματια με πονανε τα ματια μου απο τις αμυνες που παιζονται (οκ κυριως για την Αμερικη μιλαω). Ελληνικο και ευρωπαικο μπασκετ δεν βλεπω μιας και δεν εχω χρονο αλλα ακομα τσεκαρω τα αποτελεσματα απο το κολεγιακο και κυριως απο τις ανατολικες κατηγοριες οπως την Big Ten και την Big East (αν και την εχουν πετσοκοψει και τωρα η ACC εχει παρει τα σκηπτρα).
(διαλλειμα για παλιο καλο Bobby Knight)

Και φτανουμε στο βολευ. Ή οπως το γραφουμε πλεον βολεϊ. Το Βολεϊ λοιπον εχει την χαρα να ειναι, τουλαχιστον στην ελλαδα, το τριτο αγαπημενο αθλημα, εαν υπαρχε καμια τετοια αξιολογηση. Στην αγγλια πχ ουτε μπασκετ ουτε βολλεϊ ειναι στα αθληματα που γνωριζουν και παιζουν τα παιδια. Αν και για τα κοριτσια υπαρχει το νετμπολ το οποιο ειναι ενα ειδος μπασκετ το οποιο ειναι αρκετα διαδεμενο στα σχολειο (για τα αγορια απο την αλλη μετα απο το ποδοσφαιρο θα εχουμε το ραγκπυ ή το κρικετ).
Σε εμας οπως ολοι ξερουν στα σχολεια παιζουμε και απο τα δυο (με νοσταλγια θυμαμαι οταν επρεπε να διαλεξω σε ποια ομαδα να παω παιξω για τους σχολικους του Γυμνασιου, του μπασκετ ή του βολλευ? Επελεξα το πρωτο οπου και αποκλειστηκαμε κατευθειαν ενω το βολλευ την σηκωσε την κουπα αργοτερα).

Τα Σετ στους 15 ποντους

Οκευ μολις συνειδητοποιω οτι θα ακουστω σαν κανενας μαλακας τωρα. Ή αυτο ή με εχει πιασει 80ς μελαγχολια αλλά ναι προτιμω το βολλευ οταν ηταν στους 15 ποντους και για να παρεις εναν ποντο επρεπε να εχεις το σερβις εσυ. Πιο βαρετο? Πιο δυσκολο? Καθολου τηλεοπτικο? Μπορει ολα αυτα αλλά για οσους ειχαν δει και θυμουνται πχ τον μικρο τελικο το 87 (αν δεν κανω λαθος)  στο ευρωπαικο μεταξυ της ελλαδας και της σουηδιας, πολυ δυσκολα θα διαλεγαν να παιζοταν το συγκεκριμενο παιχνιδι, οπως εξελιχθηκε, με τον σημερινο τροπο. Ποντο ο Καζαζης? Ποντο ο Γκουσταφσον. Ποντο ο Τεντζερης? Ποντο ο Γκουσταφσον. Ποντο πλασεδακι ο Μουστακιδης? Ποντο ο Γκουσταφσον. Και ξανα τα ιδιο. Και ακομα το σκορ να ειναι το ιδιο. Και ναι μονο εκεινος ο Γκουσταφσον επαιρνε ποντους. Επος. Επισης εκεινη την περιοδο και ισως λιγο πιο μετα κατα τις αρχες του 90, παιζοταν πολυ ομορφο βολλευ. Εκτος δηλαδη των γνωστων ΚουβανοΑμερικανοΚινεζοΕσουσουδοΓιουγκοΒραζιλιανων υπηρχαν κατι παιχνιδια πχ Ολλανδια Ιταλια τα οποιοα ηταν ο ορισμος του mouth-watering game. Τεσπα αυτο ειχα να πω.

Α! μαλλον και κατι ακομα. Μολις θυμηθηκα οτι λογω του τενις και επειδη τα γηπεδα με το κλειστο ηταν διπλα διπλα, πολλες φορες τα Σαββατα βλεπαμε αγωνες Α Εθνικης Γυναικων μιας και η Καβαλα ηταν καποιοες χρονιες τοτε στην πρωτη κατηγορια. Οπως και οταν πηγαιναμε στις Σερρες για να παιξουμε με τον εκει συλλογο και βλεπαμε την Σιρις Σερρων που επαιζε και αυτη στην Α κατηγορια. Ναι, βολλευ μια χαρα φαση!!!!!

ΤΟΥΜΠΑ ΙΡΑΝ ΚΑΜΠΟΤΖΗ ΒΙΕΤΝΑΜ

Και φτανουμε σιγα σιγα στο τελος. Οκευ το συνθημα-προταγμα ειναι 1, 100, 1000 ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΟΜΑΔΕΣ αλλά θα μας επιτρεψεται να χαρουμε λιγακι. Παιδια ειμαστε και εμεις.

Με το συνθημα του 70, ο φιλοξενουμενος στην περιοχη της Τουμπας, Ομιλος των Κωνσταντινουπολιτων της Θεσσαλονικης προφανως ηθελε να δημιουργησει ενα κλιμα κατα των αντιπαλων οτι μαγκες εδω θα γινει το ελα να δεις παρα οτι η Τουμπα θα ειναι η σπιθα της εξεγερσης που θα μεταλαμπαδιασει το επαναστατικο προτσες σε καταπιεσμενους λαους ανα την γη. Βεβαια για να αναφερει το Ιραν μαλλον θα ειπωθηκε μετα το 79 οποτε και θα ητο συνθημα των αρχων του 80. Οπως και να χει αλλου θελουμε να καταληξουμε. Μπορει δηλαδη το Τουμπα στο συνθημα να μην ηταν η εναρξη ενος γενικου ξυπνηματος των απανταχου κολλασμενων αλλά τελικα η Προοδευτικη Τουμπας (ειναι αυταρεσκο το γνωριζουμε αλλά οπως δηλωσαμε και πιο πριν παιδια ειμαστε αφηστε μας να χαρουμε) ηταν η σπιθα που αναψε το φυτιλι της Εκρηξης των αυτοοργανωμενων ομαδων. Πατρα, Βολος, Γιαννενα, Λαρισα, Ηρακλειο, Λειβαδια, Ρεθυμνο, Χαλκιδα, Καρδιτσα. Αυτονομη, Liberta, Απείθαρχος, Μαρίνος Αντύπας, Τηγανιτης, Ρήξη, Λιβας, Ανάποδος, Βαγγελίτσα Κουσιάντζα. Απο ονοματα σκιζουμε. Να φανταστω και απο κερκιδα. Για χρωματα δεν ερωτω, ειμαι σιγουρος οτι υπαρχουν ολες οι αποχρωσεις του κοκκινου και του μαυρου. Ετσι για την αλητεια.

Τελος των παντων, η αυτοοργανωμενη κοινοτητα του φανζην μας, χαιρετα και στελνει ολες τις ευχες της προς ολες τις ομαδες. Καλη συνεχεια και συνεπεια.

ps. να μην ξεχναμε και την ομαδα του Αστερα απο το Κρατιδιο των Εξαρχειων επισης.

 

Αγαπητοι μου αναγνωστες

Θα ηθελα να δικαιολογηθω για την μη υπαρξη γραπτου.

Το κειμενο υπαρχει (στο κεφαλι μου βεβαια για αρχη) αλλα επρεπε να συνταξω μελετη προς τον Προεδρο, μετα απο μια ενδιαφερουσα οικονομικης φυσεως προταση που μου κανε. Οχι, δεν θα με δειτε με σορτσακι του χρονου να το παιζω Βαν Μπαστεν. Απλα θα χρηματιζομαι πλεον για να περναω την επισημη γραμμη του προεδρου, συγνωμη του συλλογου, οπως ολες οι σωστες φυλλαδες στην Ελλαδα. Θα βγαζω και προκλητικα εξωφυλλα σε οποιον παει να μας παρει την προεδρια και τετοια. Στα σκαρια ειναι και ενας ραδιοφωνικος σταθμος, που θα ακουγεται μονο η φωνη της αληθειας. Μετα θα αγορασω και μια τραπεζα και θα στησω πεντε εξι οφσορ εταιριες για να σπρωξουμε κατι κτηματα που χουμε στην Ανω Δρακολιτσα.

Οποτε εαν δειτε καμια διαφημηση αριστερα-δεξια, μη τρομαξετε. Ειναι ο νεος ανεμος. Ο ανεμος της αλλαγης. Ολα θα αλλαξουν. Προς το καλυτερο. Οι αγωνες, επιτελους δικαιωθηκαν. Ζητω η νεα ταξη πραγματων. Ο στιχος ‘ …οι παλιοι συντροφοι με τον διευθυντη…’  μας εκφραζει περα για περα.

ΠΙΣΩ ΛΑΜΟΓΙΑ, ΕΜΠΡΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕ!

Ενας χρονος σαν τον Butcher

Χωρις να το καταλαβουμε, ποσο μαλλον να το επιδιωξουμε, ακριβως πριν εναν χρονο στις 25 ειχαμε γραψει τα πρωτα μας λογια. Εαν το ειχαμε παρει χαμπαρι οτι ηταν εθνικη εορτη θα τα γραφαμε καμια μερα πιο πριν. Να μην εχουμε δυο συγκινησεις σε μια μερα οι ανθρωποι. (Το προβλημα ισως να ειναι οτι υπαρχουν δυο τασεις για τις ημερομηνιες οταν εισαι στο εξωτερικο. Ή θα εισαι με το ραδιοφωνακι να ακους Καζαντζουντας Priest και θα ξερεις ποτε γιορταζει ο αγιος Παμφουκιος ή θα παιρνεις κανενα τηλεφωνο σε κανεναν και θα σου λενε ‘να εχουμε τσικνοπεμπτη’, ‘να ηταν των φωτων’, ‘να γιορταζουν οι 40 παρθενες’).

Τεσσερα περσι, τεσσερα και φετος. Αγωνας για να σωθουμε περσι, formality fετος. Ζιμπουνακια περσι για δωρο οπως εγραψε ο Προεδρας, μια ηλιολουστη, ησυχη μερα φετος με καφε και τσιγαρα. Ειναι που μεγαλωνουν γρηγορα τα παιδια πλεον…
Δεν θυμαμαι ακριβως πως εγινε αλλα καπου εκει γυρω ειχε μια διακοπη για κανα δυο εβδομαδες. Επισης ειχα διαβασει ενα αρθρο για το ετησιο παιχνιδι μεταξυ δυο χωριων καπου (νομιζω) στο Γιορκσάιρ, οπου περιπου 1500 απο το ενα χωριο παιζουν με καμια 1500 απο το αλλο χωριο, με δυο εστιες οι οποιες απεχουν δυο-τρια μιλια η μια απο την αλλη και σκεφτηκα ‘να η ευκαιρια να αρχισω κατι’. Επισης ο Στεργιος ηταν εδω για καποιες μερες και τα συζητουσαμε περι σωτηριας της ομαδος και λοιπων θεματων.
Βεβαια κατι το ενα κατι το αλλο, οι μερες περασαν και ειχε φτασει ο αγωνας με τον Αριστοτελη και ετσι δεν ειχα χρονο για γνωριμιες και συστασεις. Το προηγουμενο θεμα με τα χωρια ηταν αρκετα σημειολογικο μιας και θεωρειται το αρχαιοτερο ειδος ποδοσφαιρικου αγωνα που υπαρχει. Παιζεται απο τον 12ο αιωνα και μετα, οχι απαραιτητα με τα ποδια μονο, εχει τις ριζες του στο Μεσσαιωνικο Mob Football το οποιο με την σειρα του εχει ριζες σε Ρωμαϊκο ball game, το οποιο εχει ριζες με το…ε θα το αφησω εδω. Η απαρχη του μπλογκ με post για την απαρχη του ποδοσφαιρου δεν μας εκατσε. Επισης εαν θυμαμαι καλα την προηγουμενη εβδομαδα δεν θα παιζαμε αλλα αυτο δεν ηταν προβλημα. Το προβλημα ηταν οτι δεν το ειχα παρει χαμπαρι μεχρι τελευταια στιγμη και ετοιμαζομουν να βαλω το Butcher ποστ και να λεω ‘μπλα μπλα μπλα…αυτη την Κυριακη…μπλα μπλα μπλα’. Τι ωραια εμφανιση που θα ηταν! Δεν θα ειχα μερος να κρυφτω απο την γκαφα αυτη και μετα.

Και ετσι φτασαμε να εχουμε γενεθλια σημερα, αν και νομιζω οτι το μπλογκ το ειχα ανοιξει την προηγουμενη μερα για να δω πως γινονται τα κολπα. Θα σας εγραφα για το αγαπημενο μου κομματι των στατιστικων που εχει το wordpress, το οποιο ειναι το αποτελεσμα των search engines. Τι γραφει ο κοσμος στο google πχ και μετα μπαινουν στο σαιτ αλλα λεω να αφιερωσω κανονικο αρθρο για αυτο. Και δεν αναφερομαι σε αυτους που γραφουν ‘ιπποκρατης σουρωτης’ και ‘αριστοτελης καλαμαριας’ αλλα για κατι σαν το ‘πετατο μπακαλη πεταω ψηλα’.

Ενας χρονος, εκατο (ακριβως) αρθρα. Μπραβο μας. Οποτε σε 3 μερες και δεκατρεις-δεκατεσσερις ωρες θα εχετε ακομα ενα. Φιλια.
(παπαριες θα γραψω κατι και για χτες)