Monthly Archives: September 2012

Ρε, φερτε τα δελτια…να παιξουμε!

Δεν ξερω τι σκατα κανανε οι Ποντιοι με τα δελτια αλλα δεν ειναι σοβαρα πραγματα αυτα. Αντε ρε φερτε τα , να αρχισουμε να παιζουμε. Τα στειλαν λεει τελευταια στιγμη και η ΕΠΟ δεν εκανε δεκτα  20 απο αυτα. Φυσικα δεν ξερουμε τον λογο και μπορει η ΕΠΟ να εχει τα δικια της και τα δελτια να μην ηταν νομιμα (ή οποιοσδηποτε ορος χρησιμοποιειται τελος παντων).

Η μαλακια θα ειναι, να χασουν μερικους αγωνες στα χαρτια και μετα οταν ολα τακτοποιηθουν να παιξουν τους υπολοιπους αγωνες κανονικα. Και ας παρουμε τους τρεις βαθμους. Δεν εχει σημασια αυτο. Να μην κατεβουν ολη τη χρονια και ολες οι ομαδες να παρουν τους βαθμους ειναι ενα πραγμα. Αλλά, εαν καποιες ομαδες ειναι να πινουν φρεντοτσινους στο κεντρο και να μετρανε τριποντο και οι υπολοιπες να παιζουν 90 λεπτα στο χορταρι στα ισια για να δουν τι θα παρουν, δεν ειναι σωστο. Οχι μονο δεν ειναι σωστο αλλά επισης και οτι το πρωταθλημα δεν  διεξαγεται επι ισοις οροις. Δεν εχει σημασια ποιοι θα παρουν τους βαθμους και ποιοι οχι. Α! ειμαστε απο τους τυχερους, not too bad. Για αυτο παιζεις στο πρωταθλημα. Για να παιξεις με ολους και να δεις τι θα κανεις. Αλλιως να παιξουμε τιποτα αλλο, τοσα πραγματα υπαρχουν.

Βεβαια εαν τα δελτια τους ειναι παρανομα, τοτε σε μια περιπτωση σαν και αυτη, το να τιμωρηθουν δεν θα ηταν και τοσο αδικο. Αλλά και αυτο ειναι μεγαλη συζητηση.

Συν της αλλοις επειδη δεν θα ειχαμε αγωνα ουτως ή αλλως για την δευτερη αγωνιστικη, τωρα μενουνε για το ντεμπουτο μας στο πρωταθλημα αλλες τρεις εβδομαδες. Τρεις! Οχι ιδιαιτερα καλο, τοσο για την ομαδα που ειχε βρει εναν ρυθμο, οσο και για εμας που περιμεναμε τοσο καιρο να αρχισει η Προο να παιζει μπαλα.

Εν τω μεταξυ, και περσι πριν τον αγωνα με τους Ποντιους αναβολη ειχαμε, οταν βρηκαν τους Μαλτεζους να ενδιαφερονται περισσοτερο για το ποσα κορνερ θα ερθουν στο Λακκωμα και εαν θα ερθει οβερ το Πολυδενδρι παρα με κατι σοβαροτερο. Και σκεφτομαι μην τυχον τα κανουν επιτηδες αυτα οι Ποντιοι. Ποτε δε ξερεις. Και δεν θελω να πω τιποτα πολιτικαλ ινκορεκτ για την ρατσα ή την φυλη αλλα τα γεγονοτα μιλανε απο μονο τους.

Οπως και να εχει, αυτο το Σουκου, μπαλα γιοκ.
Α ρε κορτσοπον τι μας κανετε.

ΦΑΚ…Penalties

Θα ειμαι  συντομος. Τα πεναλτι δεν μου αρεσουν καθολου. Για να γινω πιο συγκεκριμενος, τα μισω. Για χιλιους λογους. Εχω φτασει στο σημειο, οταν η ομαδα που υποστηριζω πρεπει να ‘βαρεσει’ πεναλτι μετα την παραταση, να χανω τον ενθουσιασμο μου και το παθος μου. Σαν αυτοματα, να πεφτουν οι ασφαλειες. Γινομαι τοσο κυνικος που δεν με ενδιαφερει καθολου το αποτελεσμα. Νιωθω τοσο κενος συναισθηματικα, που δεν μπορω να το εξηγησω. Κερδισουμε ή χασουμε. Βεβαια τις περισσοτερες φορες, οι ομαδες μου χανουν.

Και εκει φυσικα θα μπορεσει, το ψυχαναλυτικο ντιβανι, να μας δωσει την εξηγηση. Μπορει, αλλά και δεκα γερμανους να ειχε η ομαδα μου και να κερδιζαμε παντοτε, δεν θα αλλαζε κατι. Ενας αγωνας οταν μετα την παραταση δεν εχει νικητη, ξαναγινεται. Απλα. Ουτε μα, ουτε θα. Τα πεναλτι δεν ειναι λυση, ουτε τα στριψιμο του κερματος που γινοταν πριν απο αυτα.

Ο αποκλεισμος, λογω των πεναλτι, ειναι οδυνηρος. Αν και ειμαι σιγουρος οτι την πρωτη φορα που παρακολουθησα  κατι τετοιο (τελικος UEFA 1984), η ομαδα μου κερδισε, απο τοτε και στα γρηγορα, μπορω μονο να κατανομασω ηττες. Το 90, το 96, το 98, το 04, το 06, περσι στο Λιγκ καπ η Τοτεναμ, πριν καμια 10αρια χρονια η Barnet για την ανοδο απο την Conferance, για να αναφερω μερικα. Αν σκεφτεις οτι ο μεσος οπαδος βιωνει μια τετοια ηττα καθε, δεν ξερω ακριβως αλλα φαντοζομαι οχι πολυ συχνα, τοτε ειμαι καλυμενος για αρκετα χρονια. Αλλα αυτο ειναι προσωπικο προβλημα.

Τουλαχιστον η ομαδα αποκλειστηκε ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΑΣΕΙ απο το κυπελλο. ΜΠΡΑΒΟ ΤΗΣ. Χιλια μπραβο της. Και επειδη μας ανοιξε η ορεξη, περιμενουμε την εναρξη πως και πως.

ΑΝΤΕ ΡΕ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑΡΑ

Ρε με τα Κολλεγια!

Το προβλημα στην  Ελληνικη παιδεια ηταν παντα μεγαλο. Ειτε για τις πανελλαδικες, αργοτερα πανελληνιες, ειτε με τα βιβλια, ειτε με τα κτιρια, ειτε με τις ωρες, ειτε με οτιδηποτε διοτι ολα ηταν σχεδον λαθος. Οχι να δινουν τα παιδια 4 μαθηματα. Οχι επτα. Οχι να μετραν οι βαθμοι απο την δευτερα Λυκειου. Οχι, να δινουν πανελληνιες και στη δευτερα. Οχι, να εχουν κλαδους. Οχι κλαδους, να εχουν προαιρετικα. Οσοι κατσαν στην καρεκλα του υπουργου, θελαν να αφησουν εργο. Δε βλεπαν τα χαλια τους, θελαν και εργο τρομαρα τους. Οπως και να ειχε το πραγμα, απο την αλλη πλευρα του νομισματος το κυριο μελημα των ανθρωπων ηταν να παραμεινει η παιδεια Δωρεαν. Αν και καλα θα ηταν, να μπορουσε να ηταν και ελευθερη για τη τριτοβαθμια αλλα first things first. Να παραμεινει Δωρεαν. Διοτι αλλιως θα επρεπε να γινουμε ολοι Κολλεγια.


Με το Αριστοτελειο που μας ελαχε να παιξουμε, η προϊστορια μας δεν ειναι δα και ροδινη. Στον πρωτο μας αγωνα, εχουμε καταγραψει και την πιο βαρια μας ηττα σε αυτα τα τρια χρονια που παιζουμε (ξανα) στην ΕΠΣΜ. Μετα ειχαμε κατι xι, την ηττα περσι στο Κυπελλο (τα γραψαμε, μην τα ξαναλεμε) και το ηρωϊκο παιχνιδι στην προτελευταια αγωνιστικη, τον περασμενο Απριλη, οπου εκτος της βαθμολογικης αδιαφοριας και απο τις δυο ομαδες, την αφορητη ζεστη που βασανιζε τη χωρα, ειχαμε και τον αρχοντα της συναντησης ο οποιος ειχε αγνοια βασικων κανονων ποδοσφαιρου, κατι που ειναι το λιγοτερο παραξενο, μιας και βρισκοταν εκει και για να πραξει το πιο πανω.
Η συναντηση εληξε με ηττα, ενα χαμενο πεναλτι, τρια ακυρωμενα γκολ, μια σφαλιαρα, μισαωρη καθυστερηση για διαβουλευσεις και πληρη αγανακτιση για τον μαλακα που μας ετυχε.

Αλλά, ολα αυτα ειναι στο παρελθον. Το κυριακατικο παιχνιδι με τα Κολεγιοπαιδα ειναι αλλιως. Μπορει βεβαια αυτοι να πονταρουν στο γεγονος οτι περσι ειχαν καλη πορεια και βρεθηκαν κοντα (σχετικα) στην ανοδο, αρα ενα σκαλι πιο πανω αυτη τη χρονια. Ομως δεν παιζουν με τα Δρυμικλανα. Βεβαια θα πρεπει να ομολογησω οτι δεν γνωριζω πληρως την αγωνιστικη κατασταση των Δρυμικλανων και ισως η συγκριση να ειναι ατυχης αλλα οπως και να εχει με την ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑΡΑ μας παιζουν.

Μετα την φορα απο το διπλο στα Μετεωρα, ολοι οι δρομοι οδηγουν στο Καυταντζογλειο. Ολοι οι αγωνες, εχουν εκεινο το μεγαλο γηπεδο με τις κερκιδες και τους προβολεις και τον ηλεκτρονικο πινακα, σαν στοχο.
Μην αφησετε τα Κολλεγια και τους αλλους διασπαστικους φορεις της Παιδειας μας, να σας αποπροσανατολισουν.Θελουμε τριτο γυρο και μετα τεταρτο και μετα πεμπτο και μετα οσους ακομα χρειαστουν, για να κατεβουν τα πουλμαν απο το Ιβερνες, να φυγουν τα πλοια απο το Μπρισμπεϊν και να πεταξουν τα αεροπλανα απο Μοντεβιδεο. Κυπελλο στη Τουμπα και μετα να παμε να τους ζητησουμε να μας χτισουν και ενα γηπεδακι.

ΑΝΤΕ ΡΕ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑΡΑ
ΝΤΟΥ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ…

Αν και ο τιτλος του αρθρου φυλασοταν για την εναρξη του πρωταθληματος, τιποτα δεν μπορουσε να μας κρατησει  να μην το βαλουμε.

Διοτι οπως και να το κανουμε , αυτη η νικη μεσα στα Μετεωρα, ειναι η μεγαλυτερη που εχουμε κανει. Τιτανοτεραστια οπως γραψαν και οι Demolitionarios.  Και ακομα μεγαλυτερη συντροφοι.  Σε μια εποχη που ολοι μας δειχναμε να ειμαστε αποντες (ξεκινωντας απο εμας εδω στο blog, στα μηνυματα στο επισημο, στο επισημο και οπου αλλου λαλουσαμε ολα αυτα τα χρονια), η ομαδα πηγε να παιξει στο ‘καταραμενο’ για εμας  κυπελλο της ΕΠΣΜ, παλι με μια δυνατη ομαδα (ισως στα ‘χαρτια’ καλυτερη απο εμας), παλι εκτος εδρας, και οπως και περσι παλι με κανονικη, δικη τους  εδρα και οχι ορισμενη απο την Ενωση. Και ενω η Προοδευτικη μας ψυχοσυνθεση  ειναι σχεδον παντοτε αισιοδοξη, εδω και καμια εβδομαδα ψαχναμε να βρουμε δουλειες να κανουμε μεχρι να φτασει η ωρα του πρωταθληματος, για να αρχισουμε τα κανονικα ντου.  Η ομας βεβαια άλλα ειχε κατα νου.

Ειναι σαν αυτα τα ωραια που γραφαν κατα κορον οι δημοσιογραφοι πριν καποια χρονια. Μακρια απο τα φωτα της δημοσιοτητας, γινατον σοβαρη δουλεια στις προπονησεις/προετοιμασια…ή κατι παρομοια. Στις προπονησεις δεν ημουν αλλα φανταζομαι ‘σοβαρη’ δουλεια γινοταν καθε καλοκαιρι.  Η καταραμενη τυχη μας, στο κυπελλο δεν μας αφηνε να χαρουμε. Τη μια ηταν η Καλλιθεα η ΠουΦου, που μας βρηκε αβγαλτους στο περα της. Περσι πηγαμε στο Κολεγιο που με δυομιση πλαγια κερδισε το ματς και φτασαμε φετο (ανω τελεια, δεν ξερω που ειναι η ατιμη στο λαπτοπ) και μας εβγαλε η ΕΠΣΜ, σε εναν ομιλο με τα Μετεωρα, τον Φοινικα Πολιχνης, το Κολλεγιο, την ΠουΦου ξανα και κατι Σταυραετους, Αγιες Τριαδες και τον ΠΟΞ που ηταν μεγαλη δυναμη στα τοπικα οταν ακομα παιζαν ο Αρης και ο Παοκ στην ΕΠΣΜ. Και πηραν κατι Θεσσαλονικες (που περσι φαγαν οσα γκολ φαγαμε εμεις σε 4 χρονια) μπαϊ και μειναμε εμεις με τις Τριαδες και τον ΠΟΞ, να παλευουμε με τα θηρια τα ανημερα. Και να περνουσε ενας απο εμας (οπως και εγινε με την περιπτωση μας), παλι στα δυσκολα. Και θα φτασουν οι αλλοι οι κωλοφαρδοι απο την Γαμα και την Βητα, να παιζουνε στους οκτω γιατι ετσι τα θελε η τυχη. Και εμεις στη πισινα με τα σκατα.

Και με το δικιο τους οι πιστοι αναγνωστες του σαιτ μας, θα αναρωτηθουν ‘μα καλα αυτος τα λεει αυτα?’, ‘εδω, τοσο καιρο μας τσαπμουναει για ποδοσφαιρικη κουλτουρα και τα αυτα και τωρα γινεται χειροτερος και απο συζητηση στο καφενειο γιατι δεν εδωσε αραουτ στο δεκαπεντε’.

Και φυσικα δεν γκρινιαζω για το κυπελλο. Το υπεραγαπω το κυπελλο. Ισως γιατι ειμαι  οπαδος της Τοτεναμ, να εχω μια κρυφη αδυναμια στα κυπελλα. Και για αυτο θελω να παιζονται οπως πρεπει να παιζονται. Να μπαινουν ολες οι ομαδες στο σακουλι και οποια σου κατσει. Να μου βγει ο Εθνικος Μετεωρων. Να μου ρθει μετα η Πολιχνη. Δεν εχω προβλημα. Αλλά τουλαχιστον μεσα απο κληρωση. Οχι κανουμε δυο ομιλους απο δω και αλλους τρεις ετσι για να περασει μιαμιση ομαδα απο την Γαμα στους 47μιση και τρεις απο τη Βητα στους 58 πριν μπουνε οι καλοι απο την Δελτα. Εαν ειναι να παιζουμε στο Κυπελλο, να το κανουμε σωστα και να γουσταρουμε στο τελος. Να εχεις να λες ‘επαιξα με κεινον και μου τυχε ο αλλος.’

Τωρα βεβαια θα μου πειτε, γιατι τοση γκρινια. Κερδισαμε. Τι να σας πω? Μηπως μου μεινε κανενα καταλοιπο ολα αυτα τα χρονια και δεν ξερω πως να διαχειριστω τις μεγαλεςνικες? Ελπιζω οχι.

Απλα ολο το προηγουμενο outburst ειχε να κανει προφανως με το πως ηταν η διαθεση μας πριν το ματς. Και οτι συναισθηματα αυτο προκαλουσε. Διοτι απο τη στιγμη και μετα που μας ηρθε το μυνημα, η σκεψη μας πηγε αλλου. Αλλά αλλου.

Βεβαια οταν χτυπησε το κινητο δεν περιμενα να ειναι κατι σχετικο με το ματς. Ηταν πολυ νωρις για το πως το ειχα δημιουργησει στο κεφαλι μου. Μηδεν – Δυο, με το πρωτο στο 60τοσο και το δευτερο καμια 10αρια λεπτα αργοτερα. Ετσι οταν ειδα οτι κατι ηρθε, περιμενα να ειναι απο κατι φιλους που θα εβλεπα αργοτερα.  Και ομως η προεδραρα εγραφε: Ο Εθνικος Μετεωρων του Μαλεζα και του Μαλιουφα-Προο=0-1… Και τοτε ηταν που απο την φαντασιωση και τα αμα, περασαμε στην οπτικη αποκαθηλωση του σκορ. 0-1 στα Μετεωρα. Χωρις να το εχεις ψαξει και πολυ, ηξερες οτι ο Εθνικος ηταν απο κει ψηλα. Επαιζε στην Α? Επεσε απο την Α? Πηγαινε για Α? Κατι τετοιο. Εσυ να προσπαθεις να  σταθεροποιηθεις στη Βητα και αυτοι να ειναι λιγο πιο μπροστα ή λιγο πιο ψηλα. Και τωρα στο Κυπελλο, το οποιο μονο πικρες μας ειχε μοιρασει εδω και δυο χρονια, εκτος εδρας, και παμε για νικη. Α ρε Προοδευτικαρα τι μας κανεις. Και επειδη φυσικα δεν θα ηθελες να το γρουσουζευσεις, καθοσουν ησυχα και περιμενες. Τι να στειλεις κατα την διαρκεια του δευτερου? ‘Τι λεει, τι κανουμε, πως παει η ομαδαρα’? Διοτι φοβοσουν μην ερθει κανενα, ‘καλα παιζουμε αλλα φαγαμε δυο’. Και ετσι καθοσουν με το 0-1 καρφωμενο στο μυαλο σου. Το απολαμβανες και οσο περνουσε η ωρα τοσο μεγαλυτερο γινοταν. Τιτανομεγιστο. Κατι που θα μας περνουσε σε αλλο επιπεδο. Και στο πως βλεπουμε και αισθανομαστε εμεις για την ομαδα αλλά και πως μας βλεπουν οι αλλοι. Proodeutiki is back. Ναι! ξαναρθαμε και θελουμε ολο το ρημαδι τον φουρνο.

ΑΝΤΕ ΡΕ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑΡΑ ΤΡΕΛΑΝΕ ΜΑΣ ΚΙ ΑΛΛΟ

ΦΕΡΤΕ ΜΑΣ ΤΟΝ ΑΓΙΑΞ ΤΩΡΑ
Αντε και τα Κολεγια καλα ειναι