‘Ο Θιασος’ ή αλλιως ‘Προο’s running riot’

Μυθικο ον αυτοι. Μυθικη εμφανιση εμεις

Με μια απο τις καλυτερες απαντησεις στα βαθεια ερωτηματημα που ειχαμε ολοι μας, εαν θα τα σκατωναμε χυναμε την καρδαρα με το γαλα, ειχαν οι παικταραδες μας. Ισοπεδωση του Πηγασου και παροξυσμος στις καρδιες μας. Εξι γκολ και πολλα ερωτηματα στις πρωτες θεσεις ως που μπορουμε να φτασουμε. Μερες Μεντεκα? Μπορει αλλα να μην ειμαστε τοσο απαισιοδοξοι. Τοτε με το που καναμε τρεις νικες μας ειπαν ‘φτανει ειστε καλοι’ και μας στειλαν για διακοπες. Τωρα που εχει αλλες 10 αγωνιστικες τι θα κανουν? Θα μας διωξουν απο το πρωταθλημα να σωσουν τα Κολεγια και τους Φανερωμενους? Τωρα αρχιζει το γλεντι. Οσοι πηραν βαθμους, τους πηραν. Τωρα αρχιζει η αντεπιθεση και οποιος αντεχει, ας ανεβει στο μαυροβυσσινι αρμα. Τελειωσαν τα ψεματα και οι αυταπατες. Το Πορτο Αλεγκρε ναι, ηταν Μπαλαμουτι. Εμπρος στο δρομο που χαραξε ο Ντουρουτι.

Ομαδα Β’ Γυρου?
Τα ερωτηματα παρεμενουν αναπαντητα. Το κανουν επιτηδες για να τεσταρουν τις αντοχες μας και το ποσο καλοι ανθρωποι ειμαστε και πολιτισμενοι ή διακατεχονται απο αισθηματα συμπονοιας προς τους αντιπαλους? Καθονται εκει στην προπονηση και αντι να παιζουν μπαλα, γελαν μοχθηρα με τις φατσες που εχουμε μετα απο καθε xι? Αφηνουν τις αλλες ομαδες να χαρουν για να εχει ενδιαφερον το πρωταθλημα? Τι απο ολα αυτα συμβαινει εκει στα αποδυτηρια και δεν μας το λενε? Αφου το ξερουν οτι το ξερουμε οτι εαν το θελουν θα γινουν οδοστρωτηρας στην κατηγορια. Μηπως εκτος της συνελευσης της Τεταρτης, μαζευονται σε κανενα σχολιο το βραδυ και κανουν καμια αλλη? Εφυγε ο προεδρας στα ξενα και χορευουν? Ειμαστε ομαδα Β Γυρου αλα Μαν Γιου μετα τα τοσα χρονια παρακολουθησης του Φεργκιουσον απο τον Στεργιο ή απλα καναμε πλακα? Οτι και να ηταν παντως, περασε. Σαν την ανεμοβλογια ενα πραμα. Σου αφηνει κανα σημαδι να θυμασαι και δεν ξανακοιτας πισω.

Τα κομπιουτερακια
Οσοι τα ξεθαψαν και αρχιζουν τους υπολογισμους να προμηθευτουν παραπανισιες μπαταριες γιατι θα παρουν φωτια. Ας βαλουν καμια 25αρια σε εμας για αρχη και ας δουν ποσους θα μπορεσουν να μαζεψουν κατι Καλλιθεες και κατι Λοιπες Δυναμεις και εαν θα μας φτασουν στο τελος εχει καλως. Εαν οχι, τοτε θα τους περιμενουμε στη πιο πανω κατηγορια τα επομενα χρονια.

Να πεσουν προστιμα
Μετα την απαραδεκτη αμυντικη λειτουργια στα τελευταια λεπτα και την διαμορφωση του τελικου 3-6, το οποιο ουτως ή αλλως δεν ειναι ομορφο αισθητικα, χαλασαμε και το goal average μας, το οποιο δεν εχει βεβαια και ιδιαιτερη σημασια ΑΛΛΑ στην τελικη εχει που να παρει ο διαολος (εαν υπαρχει).

Που ειναι η ΟΥΕΦΑ?
Δακτυλος της διοικησης και των αμυντικων μετα των καθορισμο των πριμ ισως να επετρεψε τους επιθετικους του Πηγασου να σκοραρουν για να μην λαβει το σαντουϊτσακι του ο πορτιερο μας. Ή αυτο ή ο εκνευρισμος των αμυντικων που δεν συμπεριληφθηκαν στα πριμ. Ή ολοι ή κανεις. Εαν ισχυει το δευτερο, ειμαστε μαζι τους. Εαν ισχυει το πρωτο τοτε να κατεβει ο Πλατινις και να ψαξει τις τηλεφωνικες συνομιλιες και τα ες-εμ-ες. Διαφανεια και τιποτα αλλο.

ΑΥΤΑ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΓΡΑΨΑΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΙΤΛΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
ΤΑ PLAY OFF ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΖΗΤΟΥΛΕΣ

Tο μετεωρο βημα του Πηγασου

Περιεργη περιπτωση αυτος ο Πηγασος. Περσι στον ομιλο που ηταν με ενα σχετικα μετριο ρεκορ νικων-ηττων εχασε την τελευταια θεση των play offs στην ισοβαθμια απο την Ελπιδα Σταυρουπολης. Φετος στα δυο πρωτα παιχνιδια θα παει στα αποδυτηρια με μια τριαρα και μια εφταρα και ενω περιμεναμε οτι θα ασελγησουμε στο πτωμα του, καναμε ενα  reality check για την παρτη μας με το 0-0 που φεραμε. Αλλη ομαδα? Αλλοι παικτες? Επιστροφη τραυματιων? Οτι και να ηταν παντως, σε ενα μιζερο φθινοπωρινο απογευμα μειναμε με την ορεξη στο στομα. Η συνεχεια του ηταν εξισου ενδιαφερουσα. Νικη στα καπακια με την ΑΕ Χαριλαου και μετα δυο βαριες ηττες με 4-0 και 5-0 απο τον Αισχυλο και το Περα. Στον επομενο αγωνα θα κερδισουν τον Αγ.Δημητρη αλλα μετα απο ενσταση θα τον χασουν στα χαρτια λογω παρατυπιας στα δελτια τους. Τα αποτελεσματα θα συνεχισουν να ειναι ακαταστατα οπως και η εμφανιση της ομαδας. Τεσσερα απο την Μαρτιου την μια φορα, 2-1 ηττα απο τον Κεραυνο την αλλη. Βεβαια δεν ηταν συνεχομενες Κυριακες αλλα το νοημα ειναι το ιδιο. Καμια αγωνιστικη δεν ειναι ιδια για τον Πηγασο. Τωρα εαν ξυπνησει καποια στιγμη και αποφυγει την προτελευταια θεση δε το γνωριζουμε αλλα εαν εχει σκοπο να κανει κατι τετοιο ας περιμενει κανα δυο βδομαδες. Οχι οτι το χρειαζομαστε αλλα ας εχουμε ενα ευκολο απογευμα για μια φορα. Διοτι εαν ειναι να τρως πενταρες απο δω και απο κει και οταν παιζεις με εμας να κατεβαινεις αλα Αγιαξ ειναι ατιμο πραμα.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΛΥΜΠΙ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ

ΠΑΡΑ ΠΛΑΤΣΟΥΡΙΣΜΑΤΑ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ

Θεωρητικα παντοτε, υπαρχει η πεποιθηση οτι ενα run of easy games ειναι η καλυτερη βαση για να στρωσεις ως ομαδα. Μετα απο μια νικη, οπως αυτη με τα Χελιδονια, για αρκετο κοσμο θα ηταν προτιμοτερο το τριο Αγ.Δημητρης-ΑΕ Ποντιων-Ελπιδα παρα το Πηγασος-Κεραυνος-Μαλεκος. Ασχετα εαν απο τις αναμετρησεις με τους ποντιους και την ελπιδα δεν ειδαμε χαϊρι, η γενικη εικονα ειναι οτι θα μπορουσες να ‘παρεις’ και τα τρια ματς, τουτεστην εννια ολοκληρους βαθμους. Η δικια μας η ‘θεση’ ειναι οτι για το χτισημο της ομαδας, ως ομαδα αυτες οι τρεις αναμετρησεις ειναι αρκετα καλυτερες. Πρωτα εχεις ενα δυσκολο/ευκολο ματς, αναλογα πως το βλεπεις αλλα και πως θα εξελιχθει. Αρα τεσταρεις τον ευατο σου στα δυσκολα. Με την εννοια οτι: δειχνεις χαρακτηρα και συνεχιζεις απο κει που τελειωσε το ματς με τα Χελιδονια (με εναν αντιπαλο που σε θεωρει για δικο του, αρα θα παιξει τα 90 λεπτα στα ισια). Μετα εχεις τον Κεραυνο και τον Μ.Αλεξανδρο που χτυπαν την ανοδο ειτε απευθειας ειτε μεσο πλαυ οφ και βαζεις την εξελιξη σου επι ταπητος. Μονο τοτε μπορεις να δεις τι εκανες ολον αυτον τον καιρο. Μονο οταν κοντραρεις, χτυπιεσαι και παιζεις με τους καλυτερους. Οταν πλεον η ωριμοτητα σου ως ομαδα, υπαρχει μεσα στο γηπεδο και ειναι αποτελεσμα της πορειας σου. Κατι που το εχεις κατακτησει, εσυ ο ιδιος, οχι κερδιζοντας τον Αγ.Δημητρη 29-0 αλλα χυνοντας ιδρωτα και γνωριζοντας οτι για καθε βαθμο που κερδισες η ανταμοιβη ειναι μεγαλυτερη απο καθε ευκολη νικη με εναν υποδιεστερο αντιπαλο.
Αρα κανουμε τα ντου την Κυριακη, βαζουμε τα θεμελεια για τους επομενους δυο αγωνες και μετα που θα μας μεινουν οι ευκολοι, μαρσαρουμε και…ποιος τον ειδε τον Παναη!

Το γραμματιο που ελεγε ο Vik
Οσο για τα Χελιδονια καλο θα ειναι να προσεξουν λιγο τα αποτελεσματα, τους επομενους μηνες και να μην εκπλαγουν εαν εκει προς το τελος οταν δεν θα παρουν την ανοδο κατευθειαν και θα πρεπει να παιξουν με εμας στα play offs με αβανταζ εδρας, παρουν κανα

Οσο για τα play offs, εμεις ως εκδοτικη ομαδα του Φανζην, πιστευουμαι οτι η ομαδα οταν κερδισει και τον τελευταιο αγωνα και πρεπει να ανεβει στην Α Κατηγορια, θα πρεπει να δηλωσει στην ΕΠΣΜ οτι ‘εμεις ανεβαινουμε μονο ως πρωταθλητες. σας ευχαριστουμε θερμα αλλα θα μεινουμε στην Βητα’.
Βεβαια και πολυ σωστα θα παρατηρησετε οτι δεν ειχαμε πει τιποτα περσι οταν παιζαμε με τον Μεντεκα. Και επ’ αυτου θα σωπασουμε και θα αποσυρθουμε στα ιδιαιτερα διαμερισματα μας για περισυλλογη.

AKOMA ΜΙΑ ΝΙΚΗ-ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΤΙΤΛΟ

Π is for ‘Παρτε Δυο Να Μας Θυμαστε’

Αρκετοι θα διαμαρτυρηθουν οτι το ‘Π ειναι για την Προοδευτικαρα’ μας κατι στο οποιο θα τους δωσω δικιο αλλα μιας και το εφερε ετσι η ημερα ας κανουμε μια μετατροπουλα.

Τοσο καιρο που τα αποτελεσματα δεν ηταν τα καλυτερα οι λεξεις βγαιναν ποταμος προς το πληκτρολογιο. Σημερα σαν να στερεψαμε. Για να δουμε.
Το που μεγαλωνει ο καθενας εχει μεγαλη σημασια και στην ποδοσφαιρικη κουλτουρα που θα παρει. Και οχι μονο εαν θα υποστηριζει την ταδε ομαδα ή την δεινα. Αναλογα με το τι βλεπει και με το τι ακουει αντε και με το τι διαβαζει καθοριζει και την σταση του στο ποδοσφαιρικο συμπαν που εχει επιλεξει να μπλεχτει (και οταν λεω να μπλεχτει εννοω τις εβδομαδες εκνευρισμου, απογοητευσης κτλ που θα του προσφερει η ομαδα της αρεσκειας του). Αλλα χαρακτηριστικα παλι που σε κανουν διαφορετικο απο καποιον που π.χ. προερχεται απο την Σκανδιναβια ειναι το πως βλεπεις το φαουλ. Αν εσυ για διακοσα χρονια βλεπεις τους παικτες σου να ξαπλωνουν κατω σα τα κοτοπουλα και να ζηταν φαουλ, τοτε θελοντας και μη θα αρχισεις να πιστευεις οτι αυτο ειναι το φαουλ. Εχει καλως αλλα δεν θελω να μιλησω για το φαουλ. Για διακοπες θελω να σας πω. Οχι φυσικα οτι ετοιμαζομαι να παω πουθενα ουτε να μιλησουμε για το πως περασα στη Β.Ουαλια την πρωτοχρονια. Αλλα για το πως διαχειριζονται πολλες φορες τους ποδοσφαιριστες τους εδω στην αγγλια, οι συλλογοι ή οι προπονητες οταν τα πραγματα δεν πανε καλα, οταν υπαρχει ψυχολογικη πιεση, οταν το προγραμμα γινεται βαρυ κτλ. Ενω λοιπον εμεις εχουμε μεγαλωσει με την λογικη οτι οταν κατι στραβωνει, απο τη επομένη και μετα θα πρεπει να υπαρξει σιδερενια πυγμη και στρατιωτικη πειθαρχια, εδω στην αγγλια τους στελνουν για διακοπες στην Καραϊβικη και για γκολφ στο Ντουμπαϊ. Αυτο δεν σημαινει βεβαια οτι οταν θα γυρισουν θα βγαζουν φωτιες οι παικταραδες αλλα το οτι το μυαλο τους ξεκολλησε απο το ποδοσφαιρο και την πιεση, τους ειναι αρκετο. Οι φιλαθλοι απο την αλλη δεν θα αρχισουν ‘ρε τα ρεμαλια θελουν και διακοπες, δε βλεπουν τα χαλια τους’, ουτε θα πουν κατι εαν ερθουν και φανε καμια πενταρα. Και επιστρεφω στην Ελλαδα. Ποια θα ηταν η αντιδραση εαν ακουγαν οτι η ομαδα φευγει για 5 μερες στην Ιαμαϊκα? Το λιγοτερο να τρεχαν στα αεροδρομια και να τους βαζαν πισω στο ταξι για προπονηση.
Και τι εχουν να κανουν ολα αυτα με εμας? Σε μια μικροτερη κλιμακα το Παρτυ της Παρασκευης επαιξε τον ρολο του. Το οτι ο ποδοσφαιρικος αγωνας δεν ηταν το μονο πραγμα στην σκεψη μας ολη την εβδομαδα βοηθησε στην απονευρωση της καταστασης. Το οτι περνας καλα με κοσμο, φιλους, συντροφους σε βοηθαει να χαλαρωσεις. Παιρνει λιγο απο την πιεση.  Αδειαζει το μυαλο απο την μαυριλα των αποτελεσματων. Καθαριζει την σκεψη. Αν και ολα αυτα δεν σημαινουν οτι απαραιτητα βοηθησαν ή παιξαν καθοριστικο ρολο, κανεις δε μπορει να αντικρουσει οτι μπορει και να παιξαν. Confusing? Οτι και να ηταν παντως δεν μας χαλασε. Και τωρα στο καθεαυτο κομματι για το ματς.
ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ
Τα Χελιδονια της μιας ηττας και των τριων xι, ενα εκ των οποιων με εμας, σιγουρα δεν περιμεναν κατι τετοιο. Οποιες ομαδες αντιμετωπισαν απο το δικο μας γκρουπ (βαθμων) ειτε χασαν με κατεβασμενα χερια ειτε χασαν γιατι δεν ηταν καλοι για να κερδισουν. Οπως γραφαμε, εμεις ως Προοδευτικη, ποτε δεν πεσαμε στην αγωνιστικη λουμπα της ομαδας καφενειο. Αυτο οχι μονο ως συμπεριφορα στο γηπεδο αλλα και σαν συνολικη παρουσια. Μια συμπεριφορα και μια διαθεση που εδειχνε σε ολους μας οτι αργα ή γρηγορα κατι θα γινει και θα παψει να μας φτυνει η τυχη.
ΕΜΕΙΣ
Οταν τα τελευταια νεα με το ποιοι ειναι τραυματιες και ποσοι ειναι σχετικα ανετοιμοι εφτάσαν στα αυτια μας, τοτε το πρωτο πραγμα που σκεφτηκαμε ηταν ‘γιατι οχι ακομα ενα xι.βαθμος ειναι και αυτος’. Αν και δεν μαθαμε παρα το τελικο αποτελεσμα, εαν μας ερχοταν τεξτ με το 0-1, η σκεψη μας θα βουλιαζε περισσοτερο στα νερα της απογνωσης.
ΒΑΛΟ ΓΚΟΛ, ΒΑΛΟ ΓΚΟΛ
ΒΑΛΟ ΚΙΑΛΛΟ ΓΚΟΛ
Εαν χρειαζοταν να πονταρεις την ζωη σου στο ποιος παικτης θα σκοραρε χτες, αυτος μαλλον θα ηταν ο Βαλο. Με τρια γκολ σε δυο ματς δεν χρειαστηκε να σκεφτει προς τα που πεφτει το διχτακι οταν σηκωνοταν για την κεφαλια.
Μια ισοφαριση που δεν εμοιαζε με καμια αλλη. Αλλα μιλαμε και για μια ομαδα η οποια σιγουρα δεν μοιαζει με καμια αλλη. Εντεκα παικτες που θα δωσουν τα παντα αν και απο τις προηγουμενες φορες θα ανταμειφθουν με το μινιμουν. Καλλιθεα και Μαρτιου μας ξεφυγαν. Αυτη η ισοφαριση ομως ηταν κατι το διαφορετικο. Η καρδια και η ψυχη αυτης της ομαδας το ηξερε. Τα χελιδονια το ξεραν και αυτα. Το νιωσαν στα αποδυτηρια στο ημιχρονο.
ΚΑΤΣ(ΟΥ) ME IF YOU CAN
και μετα απο αυτο ξεραμε οτι δεν υπαρχει επιστροφη. Μπαιναμε στα τελευταια λεπτα με αλλο αερα. Το ξεραμε και το ξεραν. Το ποταμι δε γυριζει πισω που λεγε και ο Αντρικος. Μια νικη που ηταν ολη δικια μας. Μια νικη που μας αξιζε και ηρθε οσο πιο Προοδευτικα γινοταν. Με παθος, με καρδια και πολλες συγκινησεις. Μια νικη για ολους μας. Μια νικη για αυτη την ομαδα που δεν το εβαλε κατω. Μια νικη που μας βαζει ξανα εκει που πρεπει μα ειμαστε. Στις Μεγαλες Ομαδες του Ομιλου μας. Βαθια μεσα στις συνειδησεις του καθε αντιπαλου μας. Ο γιγαντας που εχει ξυπνησει. Η ομαδα της Τουμπας με τη Βυσσινη ριγα στις φανελες και το αστερι στο στηθος.
Π is for Παρτυ
Ενα ατελειωτο παρτυ απο την Θεσσαλονικη μεχρι την Αθηνα και απο το Βλαδιβοστοκ μεχρι το Ποποκατεπετλ. Μια Εκρηξη χαρας πανω απο τις βασανισμενες μας καρδιες. Ενα κυμα δικαιωσης και μια κρυφη προσμονη για τον επομενο αγωνα. Μια λαβα ανακουφισης. Ενα πανηγυρι. Μια στιγμη ακομα της πορειας που γραφουμε. Μια στιγμη της δικιας μας Προοδευτικης.
Ενα ταξιδι που αρχισε και περιμενει τον Πηγασο, τον Κεραυνο, τα Κολεγια και τους Αισχυλους να ερθουν να δουν τι θα πει Προοδευτικη. Να παρουμε πισω αυτα που μας χρωσταν απο τον πρωτο γυρο. Να κανουμε τα ντου και να μην ξερουν απο που τους ηρθε. Να κλαιμε καθε Κυριακη απο την χαρα της νικης. Να δινει σαντουϊτς και χωριατικες ο Προοεδρας για μπονους. Να γεμισει χαρουμενες φατσες το στεκι. Να ξυπνησουμε και να τους παρουμε αμπαριζα ουλους.

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ
AΣ ΕΡΘΕΙ ΟΠΟΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΤΑΕΙ
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΚΑΝΑΜΕ ΟΓΚΡΑΤΕΝ

KEEP CALM AND PLAY YOUR FOOTBALL

(πρωτα απ ολα η απουσια ποστ δεν ειχε να κανει με το γεγονος οτι ημουν απογοητευμενος αλλα κυριως γιατι ανανεωνα καποιες σελιδες του μπλογκ). Και με αυτην την ντριμπλα περναω στο καθεαυτο αρθρο της περιστασης.

Τα Keep calm and carry on ποστερ (τα οποια εαν εχετε κανει καμια βολτα στην Αγγλια τα τελευταια χρονια θα τα δειτε παντου) ειχαν δημιουργηθει απο την Βρετανικη Κυβερνηση λιγο πριν τον Δευτερο Παγκοσμιο Πολεμο με σκοπο την ανυψωση του ηθικου των κατοικων των πολεων που θα δεχονταν τους βομβαρδισμους της Λουφτβαφε. Επειδη τα στρατηγικα σχεδια αλλαξαν, το συγκεκριμενο ποστερ μπηκε στο χρονοντουλαπο μεχρι τις αρχες του 2000. Τοτε οταν ανακαλυφθηκε ξανα εγινε γκραντε επιτυχια και πλεον το βλεπεις οπου κατσεις και οπου σταθεις. Βεβαια επειδη el capitalismo δεν ειναι μαλακας και επειδη ολοι αυτοι οι graphic designers/illustrators πρεπει και αυτοι να βγαλουν το ψωμι τους, βγαλαν τοσα πολλα και διαφορετικα (check here) αρκετα εκ των οποιων ειναι (το λιγοτερο που εχουμε να πουμε) διασκεδαστικα.

Ας παμε στα δικα μας τα οποια δεν ειναι ακομα τοσο διασκεδαστικα. Ισοφαριση στο 89 για ακομα μια φορα και καρμπον το ματς του πρωτου γυρου. Εαν κατσουμε και δουμε τι βαθμους εχουμε χασει απο το 88 και μετα σε ολη την χρονια θα μας πιασει καταθλιψη. Εαν προτειναμε στην ΕΠΣΜ να τα ληγει τα ματς μας λιγο πριν το τελος θα ηταν μια λυση. Βεβαια θα γινομασταν ο περιγελος της πολης χωρις να καταλαβαιναν τον βαθυτερο αυτοσαρκασμο που θα ειχε η προταση μας. Ετσι μας μενει να προσεχουμε λιγο περισσοτερο ή να εχουμε αβανταζ δυο γκολ οταν πλησιαζουμε στα τελευταια λεπτα. Ευκολα να τα λες, δυσκολα οταν εισαι στο pitch θα μου πουν καμια ενδεκαρια ανθρωποι. Θα συμφωνησω. Ειναι σαν το γνωστο οτι αυτοι που φωναζουν ‘αντε ρε μοσχαρι’ και ‘δεν μπορεις να παρεις τα ποδια σου, κρεας’ ειναι κατι τυποι με μοσχαροκοιλιες, υπερβαροι, στο ενα χερι το τσιγαρο, στο αλλο κανενα κομματι πιτσα (εαν το βλεπουν σπιτι αραχτοι στην πολυθρονα) και την τελευταια φορα που ειχαν αθληθει ηταν στο Γυμνασιο πριν 25 χρονια. Οπως γνωριζουν καποιοι, το γυμνασιο το τελειωσα πριν 22 χρονια.

Και αφηνω τις παπαρολογιες καπου εδω. Τα xι προφανως ειναι μερος του παιχνιδιου και κανεις δεν μας εγγυαται τους τρεις βαθμους. Το ξαναγραψαμε και αλλου. Δεν προσεξαμε και φυσικα δεν μας αξιζε. Η διαφορα ειναι οτι με την συνολικη παρουσια μας στο πρωταθλημα φετος οι 12 βαθμοι που εχουμε φανταζουν λιγοι. Με αλλα λογια εαν ειχαμε 20+ και φερναμε το xι προχτες δεν θα μας πολυ ενοχλουσε. Θα ηταν αυτο που λεγαμε πριν οτι ειναι μερος του παιχνιδιου. Βεβαια το ποδοσφαιρο δεν αναλυεται μονο απο τους βαθμους. Κοιταξτε τις αλλες ομαδες εκει γυρω με εμας. Η ΑΕ Χαριλαου η οποια μας κερδισε και ειχε δειξει σωστα στοιχεια. Μετα τον αγωνα με τον Αγ.Δημητρη που εγινε η πρωτη ομαδα που εφαγε γκολ απο τους πιτσιρικαδες, χανει απο Ποντιους, την Ελπιδα, τρωει τρια απο το Κολεγιο και ξανα χανει με κατεβασμενα χερια απο την Καλλιθεα (συν κοκκινες και μιζερια στην κερκιδα). Πηγασος: τεσσερα  απο τα Χελιδονια προχθες, τρια απο τον Μαλεξ το Σαββατο και αλλα τεσσερα απο την Μαρτιου πριν κανα δυο βδομαδες. Αισχυλος: εξι απο το Κολεγιο αν και στα προηγουμενα ηταν δυνατος. Ποντιοι και Ελπιδα ή του υψους ή του βαθους. Και φτανουμε σε εμας. Οι εξι ηττες μας ηταν ολες με ενα γκολ διαφορα. Τα 19 γκολ σε 14 αγωνες ειναι οσα εχει δεχτει και το Κολεγιο που ειναι δευτερο. Η ομαδα οταν επαιζε ασχημα ή εστω μετρια ποτε δεν εδειξε στοιχεια διαλυσης και να πεσει σε επιπεδο καφενειου. Οι πιο πανω ομαδες ολο και το γυροφερναν το ‘ενα μπουρδελο ειμαστε’. Εμεις ποτε. Η ουσια ειναι φυσικα οτι η ομαδα συνεχιζει και κανει αυτο που πρεπει. Να παιζει το ποδοσφαιρο που ξερει και να υπαρχει στο γηπεδο ως συνολο και ως μια οντοτητα. Ενα ζωντανο εξελισσομενο προτζεκτ. Μια ομαδα που εχει σκοπο και δεν θυσιαζει το παιχνιδι  και τις αξιες της. Απο την στιγμη που κανουμε αυτο που πρεπει, τα αποτελεσματα θα ερθουν. Δε μπορει να μας φτυνει ετσι η τυχη. Ειμαστε ‘μοβορικοι ανθρωποι εμεις. Θα παθουμε κανενα τραλαλα και θα γινει της κολασεως.

Χ IS FOR ΧΕΛΛ

Μετα το Dial M for Murder (1954) του Χιτσκοκ  το συγκεκριμενο μοντελο (ενα γραμμα) is for κατι (που να αρχιζει με το ιδιο γραμμα) ηταν πολυ συνηθες. Τουλαχιστον στις αγγλοσαξονικες χωρες. Τωρα και σε εμας. Και για οσους πιστευαν οτι το  ‘Χ ειναι για τα Χελιδονια’ ειναι γελασμενοι.

Η παλια ομαδα της Προοδευτικης ειχε τις δικες της αντιπαλοτητες και κοντρες με διαφορες ομαδες της πολης. Με την Πυλαια (τον Εθνικο και την ΑΕ), τον Αχιλλευς της Τριανδριας, την ΜΕΝΤ προφανως οπως και την Ελπιδα (την παλια) λογω Τουμπας και αλλες που δεν γνωριζουμε αλλα σιγουρα θα υπηρξαν κατα καιρους και αναλογα με τις κατηγοριες και τα ντερμπυ που επαιζε. Η σημερινη Προοδευτικη ή Εκρηξη για τους φιλους, ευτυχησε να κανει γρηγορα φιλιες. Με το πρωτο ματς με τον Φανουρη, το νερο μπηκε στο αυλακι. Η Μαρτιου ακουλουθησε και παραμενει πιστος συντροφος στα ντερμπυ. Ο Φοινικας μας τελειωσε αλλα τουλαχιστον εχουμε την Ελπιδα (την καινουργια) για τοπικο ντοπαρισμα. Ο Φανουρης εγινε Αισχυλος και τεινουμε να ξεχασουμε το νουμερο 2 (ή το 3 ηταν?).  Κατι Περα και κατι Κολεγια δεν μας γεμιζουν το ματι. Τα Χελιδονια ομως? Αλλη αισθηση. Και ενω οταν παιζεις με τον Μελιτεα και τον Μ.Αλεξανδρο και την ΑΕ Χαριλαου νιωθεις κατι βαρυ στην ατμοσφαιρα λογω ιστοριας με τα Χελιδονια τι να νιωσεις? Ενα αισχος για αρχη ειναι οτι πρεπει. Μικροτητες θα πειτε. Μπορει αλλα δεν το αρχισαμε εμεις. Και πρεπει να το συνεχισουμε, θα με ρωτησετε. Οχι θα απαντησω.

ΑΛΛΑ ΚΑΝΤΕ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟΥΣ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΥΣ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

ΦΕΡΤΕ ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΣΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΑΣ

ΡΙΞΤΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Κ ΑΡΧΙΣΤΕ ΤΟ ΤΡΕΛΟ ΣΕΡΙ

Και επειδη τα δυο τελευταια ματς που παιξαμε μαζι τους ηρθανε 1-1 και ειμαστε μαστορες του xι, θα φανταζε οκεϊ ακομα ενα με ομαδα κορυφης. Οχι και παλι Οχι. 90 λεπτα τιμωριας και χλευασμου. Δεν ειμαστε χωριο. Keep calm και καντε αυτο που κανετε παντα. Παιξτε μπαλα και αφηστε τους αλλους να σας χαζευουν.

Οσο για το παρτυ, ριξτε και μια γυροβολια και για εμας που ειμαστε στα ξενα.

και για το τελος

WHO THE FUCK NEEDS ABRAMOVICH, WHEN WE HAVE…

Κρίση, γαμιέσαι στη δουλειά, λεφτά δεν έχει κανείς, απεργείς που πα να πει δουλεύεις αλλά δεν κάνεις δικαστήρια (για να πληρωθείς) = χάλια φάση > πιο χάλια φάση από τον εργάτη που ξέρει ότι απεργία είναι να μην δουλεύεις και να μην παίρνεις λεφτά, τρέχεις Αθήνα Θεσσαλονίκη και όπου γης, γαμοσταυρίζεις, πεθαίνεις στην κούραση και περιμένεις, σαν τον ανθρακωρύχο του Νιούκασλ, τον docker του Λίβερπουλ, τον κάθε προλετάριο αυτού του κόσμου με ποδοσφαιρική κουλτούρα, αυτήν τη γαμημένη (fucking) ομάδα να σου προσφέρει, ένα κρύο, βροχερό, αγγλικό Σάββατο σαν και σήμερα, αυτήν τη γαμημένη (fucking) ρίγα βυσσινί σε αυτή τη μαύρη τη ζωή.

ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ!  

ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ

χθες εγραφα την τελευταια παραγραφο. ας μην γραψω τα ιδια. μαρτης, γδαρτης ή μας εχει φαει η μαλακια.