Category Archives: The Beauty Of The Game

Και με τον Πικασο και με την κυρα-Μαρία

(οπως εχετε δει, λογω του κοβιντ και οχι μονο, το μπλογκ εχει μενει μόνο και ερημο χωρις καποια αναρτηση παροτι υπαρχουν ενδιαφεροντα γεγονοτα, ποδοσφαρικα και μη τα οποια θα εχριζαν ισως της προσοχης μας. Δυστυχως ομως μας εχει φαει η μαρμαγκα. Καποιοι θα συνδιασουν τη σημερινη γραφη του ποστ με αφορμη του θανάτου του Μαραντόνα. Λαθος. Ο Μαραντονα δεν ηταν η αρχη. Ουτε ο Τσοκλης και η περιφημη φραση του ηταν). Εχουμε και λεμε:

Στο σαιτ του bbc καθε Παρασκευή, υπαρχει μια στηλη με τον Mark Lawrenson (παλιο παικτη της Λιβερπουλ και νυν ανυποφορα βαρετο σχολιαστη αγωνων στην τηλεοραση).

Σε αυτη τη στηλη ο Μαρκ, Premier League Predictions, οπως καταλαβαινετε κανει τις δικες του προβλεψεις για τους αγωνες του Σαββατοκυριακου, εχοντας επισης ‘απεναντι’ και καποιον ακομα ο/η οποιος κανει τις δικες του/της. Βεβαια καμια φορα μπορει ναι ειναι δυο ή και τρια ατομα αυτα. Ειναι αρκετα συνηθισμενο οι καλεσμενοι του να ειναι ατομα απο τον κινηματογραφο, τον χωρο της μουσικης κοκ και οχι μονο αποκλειστηκα απο τον χωρο του αθλητισμου.

Επισης συνηθισμενο ειναι το γεγονος οτι ο κυριος Λορενσον θα εχει τη Λιβερπουλ να κερδιζει σχεδον ολους τους αγωνες. Και δε μιλαμε για τα τελευταια 2-3 χρονια που οντως τους κερδιζε αλλά και παλαιοτερα που δεν ειχαν στον ηλιο μοιρα. Αλλά αυτο ειναι μια άλλη ιστορια.

Lawro

Την προηγουμενη εβδομαδα μαζι με τον κατα τ’αλλα συμπαθη Lawro ηταν και ο τραγουδιστης των Maximo Park. Παροτι ειμαι ανθρωπος που ακουει αρκετη μουσικη, τους Μαξιμο Παρκ δεν τους γνωριζω. Βασικα, εαν δεν κανω λαθος, πρεπει καποια στιγμη πριν καμια δεκαρια χρονια να ακουσα κατι απο αυτους αλλά ειτε δε μου αρεσε, ειτε το βρηκα βαρετο ειτε ηταν καμια απιστευτη μαλακία, οποτε δε γνωριζω παραπανω για την καριερα των παλληκαριων αυτων.

Οπως και να εχει, καθησα να διαβασω τι ειχε να πει ο τραγουδιστης τους, ονοματι Paul Smith και να ριξω μια ματια στα πιο predictable αποτελεσματα τα οποια θα προτεινε ο Λορενσον (οπως γινεται καθε βδομαδα και προσπαθω να μαντεψω ποιο θα ειναι – βασικος λογος που ασχολουμαι πεντε λεπτα καθε βδομαδα απο τη ζωη μου με αυτη τη σελιδα).

Οπως και γινεται συνηθως οι καλεσμενοι του δεν υποστηριζουν καποια απο τις μεγαλες ομαδες, εαν δηλαδη τυχει και ειναι καποια απο αυτες στην Πρεμιερ Ληγκ. Οχι παντα βεβαια, ολο και καποιος αστερας θα ειναι Μαν Γιου ή κατι τετοιο αλλά συνηθως ο κοσμος υποστηριζει την ομαδα απο την πολη ή την περιοχη που μεγαλωσε. Ο Πολ ο Σμιθ λοιπον μεγαλωσε κοντα στο Μιντλεσμπρο και φυσικα η ομαδα του ηταν το Μιντλεσμπρο.

Στα λεγομενα του λοιπον, μας εκανε μια πολυ ομορφη εξιστοριση για την ιστορια της Μπορο απο τη δεκαετια του ’80 στην οποια αυτος αρχισε να παρακολουθει ποδοσφαιρο. Για οσους δεν γνωριζουν, η Boro καποια στιγμη το 1986 ηταν ετοιμη να διαλυθει και ειχε βρεθει μεχρι την Τριτη Κατηγορια. Προπονητης ηταν ο Bruce Rioch (εαν τον θυμαμαται κανεις) και η ομαδα ειχε αρχισει να δινει ευκαιριες σε νεαρους παικτες οι οποιοι κυριως ηταν απο τις γυρω περιοχες, με ισως τις πιο γνωστες περιπτωσεις αυτες του Gary Pallister και του Tony Mowbray. Εκτος αυτων ομως υπηρχε και μια αναφορα σε καποιον Bernie Slaven.

Δεν θελω να το παιξω ιστορια οτι τον θυμομουν τον τυπο αλλά η ιστορια του ηταν πολυ ομορφη. 

Ο Μπερνι ηταν ενας απο τους δεκαδες ποδοσφαιριστες στο Ηνωμενο Βασιλειο που προσπαθουσε να βγαλει το ψωμι του παιζοντας μπαλα χωρις ποτε να εχει προσδοκιες να αγωνιστει στις μεγαλες κατηγοριες και ομαδες. Κυριως οπως και οι περισσοτεροι, για να γλυτωσει τις δουλειες για τις οποιες προοριζοταν τα ατομα της εργατικης ταξης, εργοστασια κτλ.

Θα γεννηθει στην Σκωτια, με ιρλανδεζικες ριζες και θα παιξει αρχικα στην Greenock Morton και μετεπειτα στους Airdrieonians, στην Queen of South και στους Albion Rovers. Hardly any fancy club οπως καταλαβαινεται. Θα πρεπει βεβαια να σημειωσουμε οτι η Morton, το πρωτο του club επαιζε εκεινο τον καιρο 1981-83 στην Α Κατηγορια (Premier Division) ενω στη συνεχεια οι Αιρντριόνιανς στη Βητα (First Div) και οι αλλες δυο στη Γαμα (Second Div). Γενικα υπηρχε μια κατηφορα στην καριερα του, αν και στο τελος του 1984-85 ειχε αναδειχθει καλυτερος παικτης της χρονιας τοσο στους Αλμπιονς οσο και στην Τριτη Κατηγορια. Οι μικρες κατηγοριες τοτε, οπως και τωρα αναλογα την ομαδα ηταν σε ημι-επαγγελματικα προτυπα και ο Μπερνι εκτος απο ποδοσφαιριστης ηταν επισης και κηπουρος. Τελειωνοντας τη χρονια, θα ζητησει μεταγραφη αλλά η προεδραρα των Ροβερς θα ζητησει αρκετα χρηματα για να γινει η μεταγραφη κανοντας την σχεδον απιθανη να πραγματοποιηθει.

Ετσι λοιπον αυτο που θα κανει η τρελη παικτουρα μας εκεινη τη στιγμη ηταν να γραψει, με τη βοηθεια ενος δημοσιογραφου, μια επιστολη και να τη στειλει σε 52 συλλογους της Σκωτιας και της Αγγλιας.

“Dear Sir,
Last season I was top-scorer in Scottish senior football with 31 goals for Albion Rovers in the Second Division. At present, I am on ‘Freedom of contract’. I have no intention of returning to Rovers. I am keen to sample full-time football at the highest level, and wonder if you might consider signing me. I would be willing to come to your club on a trial basis, as I am desperate to get back into the game. I honestly feel I have the ability to play for your club. Although I have not played since I took up ‘Freedom of contract’ at the end of last season, I have kept fit during the summer training on my own every day. I am 24 years old, and hope that you will at least think over this approach.
Yours sincerely,
BERNIE SLAVEN

— The letter that Slaven posted out to 54 different clubs on 21 September 1985

Απο τα 52 κλαμπ στα οποια εγραψε ο γατος, το μοναδικο που του απαντησε ηταν αυτο της Μιντλεσπρο και ετσι μετα απο εναν διακανονισμο (25.000 λιρων) που κανανε, ο Μπερνι θα περασει τα νοητα συνορα της Αγγλιας και θα εγκατασταθει στην ομωνυμη βιομηχανικη πολη νοτίως του ποταμου Tees.

Στην πρωτη του χρονια με την Boro θα εχει μια μετρια συγκομιδη τερματων αλλά ασχέτως με την δικη του αποδοση, η ομαδα θα υποβιβαστει απο τη Β Κατηγορια (δεν υπηρχε ακομα Πρεμιερ Ληγκ, οποτε οι κατηγοριες ειχαν την σωστη αντιστοιχια ονοματος και αριθμου). Ο υποβιβασμος θα ερθει την τελευταια αγωνιστικη οταν και χασαν απο την Σριουσμπερυ με 2-1, η οποια παλευε και αυτη για την σωτηρια της (απο την οποια γλυτωσε με τη νικη της αυτη).

Η επομενη χρονια ηταν αυτη που αναφεραμε πιο πανω, 1986 οταν η Μπορο ηταν ενα βημα απο την διαλυση. Η ομαδα παρολες τις δυσκολιες θα βγει δευτερη και θα ανεβει κατηγορια πισω απο την Μπορνμουθ. Ο ηρωας μας θα παιξει συνολικα σε ολους τους 58 αγωνες της ομαδας (46πρωταθληματος + 12 κυπελλου) και θα πετυχει 22 γκολ. Την επομενη χρονια θα αγωνιστει παλι σε 58 αγωνες (44 πρωταθληματος αυτη τη φορα) και θα πετυχει 24 γκολ. Η Μπορο θα χασει την τελευταια αγωνιστικη απο τη Λεστερ και ετσι θα ερθει τριτη στο πρωταθλημα ισοβαθμη με την Αστον Βιλλα η οποια ειχε πετυχει περισσοτερα τερματα και θα προβιβαζοταν στην Α Κατηγορια. Η Μπορο θα παιξει πλευ οφ πρωτα με τη Μπραντφορντ και στον τελικο θα παιξει με την τεταρτη απο το τελος της Α Κατηγοριας, Τσελσυ. Ναι, τα πλευ οφφ ηταν καπως διαφορετικα με 3 ομαδες απο τη Β Κατηγορια (την 3η, 4η και 5η ομαδα) και 1 ομαδα απο την Α Κατηγορια (την 4η απο το τελος). Και ναι, υποβιβαστηκαν 4 ομαδες και ανεβηκαν 3. 

Η Μπορο θα κερδισει 2-0 στην εδρα της, ενω θα χασει μονο με 1-0 και ετσι θα ανεβει κατηγορια και θα αγωνιστει για μια χρονια μονο στην Α Κατηγορια πριν υποβιβαστει την επομενη ξανα στη Β Κατηγορια, χανοντας βασικα την θεση της στα σαλονια του αγγλικου ποδοσφαιρου στην τελευταια αγωνιστικη μετα απο ηττα με 1-0 απο την Σεφηλντ Γουένσντεϊ. Η συνεχεια της καριερας του Slaven ειναι αρκετα παραγωγικη, παιζοντας εκτος της Μπορος (μεχρι το 1996), για 2 χρονια στην Port Vale και άλλα 2 στην Darlington. 

Εκτος ομως απο cult φιγουρα για τους οπαδους της Μπορο, ο Slaven ειχε ενα χαρακτηριστικο πανηγυρισμο. Με το σκοραρε, ετρεχε προς τα καγκελα του Holgate End και σκαρφαλωνε να πανηγυρισει με τους οπαδους της ομαδας. Οταν λοιπον το 1996, το Ayresome Park, το γηπεδο της Μπορο κατεδαφιστηκε για να μεταφερθει η ομαδα στο καινουργιο Riverside Stadium, ο Slaven πηγε και πηρε ενα κομματι απο τα καγκελα και τα εβαλε στην αυλη του σπιτιου του.

 

Για αυτο και εμεις θελουμε να τιμησουμε τον Bernie Slaven, ναι την κυρα-Μαρια του παγκοσμιου ποδοσφαιρου σε αυτους τους καιρους που ο Ντιεγκο-Πικασο εχει την τιμητικη του.

Επισης αν τυχον παιξει ποτε να γκρεμιστει το γηπεδο του ΑγΓεωργιου στη Νεα Κρηνη, θα ελεγα να παει καποιος να παρει ενα κομματι απο τα καγκελα του γηπεδου, να εχουμε να τα βλεπουμε στο στεκι της ομαδας.

Μπονους: διαβασα το πιο ωραιο πραγμα για τον κοβιντ σχετικα με το ποδοσφαιρο. Στη Ρουμανια λοιπον, εαν μια ομαδα εχει x περιπτωσεις κοβιντ και ζητησει αναβολη του αγωνα, μετα…οταν ξανα οριστει ο αγωνας, η αλλη ομαδα δηλωνει οτι αυτη δε μπορει να κατεβει λογω κρουσματων, διοτι εαν δεν μπορει να διεξαχθει 2 φορες ενας αγωνας λογω κορονωϊου, τοτε αυτος κατοχυρωνεται με 3-0 υπερ της πρωτης ομαδας που μπορουσε να αγωνιστει. Αντε γεια, τι να λεμε, πολυ μπροστα τα ατομα. 

VOLLGESCHISSENE NEUBAUTEN

Η πιο πανω φωτογρφια ειναι απο το νεο γηπεδο της Brighton & Hove Albion το οποιο θα εγκαινιαστει στο τελος του ιουλιου. Ενα γηπεδο το οποιο οι φιλοι της Brighton περιμενανε 14 χρονια μετα την πωληση του ιστορικου Goldstone Ground απο τον Γρανιτσα … ή οχι. Τελοσπαντων το καινουργιο γηπεδο ειναι ετοιμο οπως μπορειτε να δειτε και με αρκετη δοση χιουμορ απο τους εργατες που βαλανε τα καθισματα οι οποιοι σιγουρα δεν ειναι/ηταν απο την πολη του Μπράιτον.

Η ομας οπως μπορει και να γνωριζει καποιος εχει το παρατσουκλι seagulls δηλαδη γλαροι κατι που το βλεπεις στην κερκιδα οπως και στο σημα της ομαδας χωρις βεβαια τις σκατουλες που πεφτουν.
Η δικια μας θεωρια ειναι οτι οι εργατες ηταν οπαδοι της Crystal Palace και θεωρησαν χρεος τους να θυμισουν στους Μπράιτιωτες τι βρωμιαρικα πουλια ειναι. Τωρα το γιατι αυτοι οι δυο εχουν αντιπαλοτητα, οταν η Palace απο το νοτιο Λονδινο απεχει 40 μιλια απο το Μπράιτον ουδεις γνωριζει. Ειναι σαν να εχει καίλε ο Ιωνικος με τη Κορινθο ή ο Μακεδονικος με το Κιλκις.
Οι κουτσουλιες παντως αφερεθηκαν και ολοι περιμενουν να ανοιξουν οι πορτες για να γιορτασουν το γεγονος.
Επιμελεια γερμανικων:πορπουρα λινεο

Kick out the…

Hands Up οσοι πιστευουν οτι η πεμπτουσια του ποδοσφαιρου ειναι το γκολ. Θα συμφωνησω απολυτα δε λεω καλο το γκολακι αλλα οσοι απο εμας υποστηριζουν καποια ομαδα, οσαν υπερτατη στιγμη μαλλον θα προτιμησουν την κατακτηση πρωταθληματος.
Κατι τετοιο ειναι σχετικα απλο εαν υποστηριζεις ας υποθεσουμε την Μπαρτσα, την ‘εαλ, την Μιλαν, την ομαδα απο το Μοναχο, την Γιουβεντους, την Αντερλεχτ, τον Αγιαξ και τα λοιπα. Εαν τυχον κοιτας τα αποτελεσματα της Cercle Brugges ή της Antwerp στο Βελγιο π.χ. ή της Athletic Bilbao ή της Μπρομμαποικαρνα υπαρχει η περιπτωση να μην δεις χαρα μεχρι τα βαθια σου γεραματα. Και δε μιλαω μονο για τα ξενα πρωταθληματα απλα θελω να πιστευω οτι η υποθεση ποδοσφαιρικο κλαμπ στην Ελλαδα θα εχει κλεισει με την προοδευτικη.
Λοιπον δεν θα το κουρασω και πολυ, ο καθενας μπορει να υποστηριζει οτι θελει αλλα … φυσικα αλλο θελω να πω αλλα κραταω χαρακτηρα. Στις περισσοτερες χωρες ιστορικα το πρωταθλημα το εχουν παρει χ αριθμος ομαδων. Σε καποιες χωρες αυτος ο αριθμος ειναι σχετικα συμπαθητικος και σε καποιες ειναι για να σε πιανει ο υπνος. Η Ελλαδα, οπως γνωριζουμε ειναι στην δευτερη κατηγορια παρεα με χωρες οπως η Σκωτια (πρωτα απο ολα), η Πορτογαλια, η Τουρκια, η Ισπανια (τωρα τελευταια), η Ολλανδια και αρκετες αλλες. Μια τετοια περιπτωση ειναι και αυτη της Ρουμανιας. Ιδιαιτερα η περιπτωση της Ρουμανιας μοιαζει αρκετα με αυτη της Ελλαδας. Στεαουα και Ντιναμο και απο κοντα η Ραπιντ (ολες απο την πρωτευουσα).
Το μοιρασμα της πιτας τα τελευταια χρονια στις χωρες της Ανατολικης Ευρωπης, ξανα οριζεται απο ντοπιους μεγιστανες, ολιγαρχες, βιομηχανους και αλλους διαφορους δουλευταραδες που καναν τα λεφτα τους μετα κοπων και βασανων. Παρα ολα αυτα η επιπτωσεις στο ποδοσφαιρο ειναι να εχουμε ομαδες απο το πουθενα και να κατακτουν το πρωταθλημα. Αυτο θα μπορουσε να χαρακτηριστει καλο για τους θεατες του προιοντος. Τωρα τι σχεση εχει με αυτα που εγραφα στην αρχη και τι ηθελα να πω δε ειμαι πολυ σιγουρος.
Βασικα θα ηθελα να πανηγυρισω την κατακτηση του πρωταθληματος απο το Otelul Galati (Οτσέλουλ Γκαλάτσι) το οποιο και το υποστηριζω αρκετα χρονια λογω της σχεσης μου με την Ρουμανια. Μεγαλυτερη χαρα βεβαια ειναι οτι ηταν το πρωτο πραγμα που κατακτα, κατι το οποιο δεν θα μπορουσε να το φανταστει καποιος μερικα χρονια πριν. Και θα ρωτησουν οι διαφοροι προβοκατορες ‘και πως το πηρε δηλαδη? με το σπαθι της?’ και θα απαντησω ‘δεν ξερω ρε μαγκες αλλα χαρηκα ο ανθρωπος’. Παρολη την πλακα παντως, η ομαδα εχει τον ιδιο σπονσορα που ειχε τοσα χρονια. Το τοπικο εργοστασιο μεταλου κατι που ηταν αρκετα διαδεδομενο στις χωρες του υπαρκτου, οι ντοπιες βιομηχανιες, δηλαδη, να υποστηριζουν την τοπικη ομαδα. Τωρα εαν επαιξε και κατι αλλο ας μην μου χαλασετε την χαρα. Πρωτος τιτλος ειναι. Αυτα . Χαιρομαι τωρα.
Επισης συγχαρητηρια και στην Victoria Plzen στην Τσεχια που πηρε και αυτη των πρωτο της πρωταθλημα. Ευγε.

Thank you Blackpool

Ενα μεγαλο μπραβο και ενα ευχαριστουμε στην Blackpool για τον τροπο με τον οποιο επαιξε στην μεγαλη κατηγορια της Αγγλιας, φετος. Μια ομαδα η οποια περυσι πριν αρχισει το πρωταθλημα της δευτερης κατηγοριας ηταν απο τα πρωτα φαβορι να παει προς τα κατω, εχοντας το μικροτερο budget, κατορθωσε να παρει τελικα το εισιτηριο της ανοδου, κερδιζοντας τον τελικο των play off.

Και φυσικα ηταν το πρωτο φαβορι να πεσει και φετος. Μονο που για να γινει αυτο επρεπε να περιμενουμε την τελευταια αγωνιστικη. Μεχρι τοτε η ομαδα του Ian Holloway επαιξε οπως πρεπει να παιζεται το ποδοσφαιρο.Επιθετικα με διαθεση να παιξει παρα να το λιαζει, με positive mood και προσεγγιση που θα ζηλευαν μεγαλες ομαδες. Δυστυχως για τους περισσοτερες ουδετερους φιλαθλους που θελαν να παραμεινει κατηγορια κατι τετοιο δεν εγινε αλλα σιγουρα κερδισε πολλες συμπαθειες.

Η Blackpool ηταν κατι φρεσκο και κατι ομορφο στην πρεμιερ λιγκ. Κριμα που δεν θα ειναι και του χρονου, κατι που αλλη χρονια με τους βαθμους που ειχαν μαζεψει φετος θα ηταν αρκετο. Κριμα. Thanks anyway, it was nice to have you around.

well done barnet

Grazioli and Fans celebrating

Last day of the season χθες και με το ενα μηδεν υπερ της και την ηττα της Lincoln City εντος εδρας, η ομαδα απο τα βορεια προαστεια του Λονδινου και με προεδρο τον Tony Cleanthous εμεινε στο επαγγελματικο ποδοσφαιρο των τεσσαρων κατηγοριων της Αγγλιας.

Δεκα χρονια πριν στο τελευταιο παιχνιδι της χρονιας με το Torquay και με ηττα, επεσε κατηγορια και ειχε ταλαιπωρηθει καποια χρονια στην conference.

Οι δυο φωτος μιλανε μονες τους.

Barnet Fans Last Day 2001