Ενα ματς το οποιο δεν επρεπε να γινει ποτε. Ενας αγωνες που δεν ειχε καμια θεση στις καρδιες των οπαδων της Wimbledon. Μια συναντηση για τη οποια οι μονοι που χαρηκαν ηταν οι δημοσιογραφοι και τα media. Οπως και να εχει, αντε γαμησου για αρχη και βλεπουμε.
Η ιστορια ειναι λιγο πολυ γνωστη. Η Wimbledon FC, ομαδα που ιδρυθηκε στην ομωνυμη περιοχη του νοτιου Λονδινου το 1889, επαιζε οπως και οι περισσοτερες μικρες ομαδες του Λονδινου στις τοπικες κατηγοριες που υπηρχαν εκεινον τον καιρο (Athenian League, Isthmian League, Southern League κλτ). Τη χρονια 1977-78 εκλεχθηκε να αντικαταστησει το Workington σε αυτο που στην Αγγλια ονομαζουν Football League, δηλαδη τις τεσσερις επαγγελματικες κατηγοριες (μεχρι το τελος του 80 δεν υπηρχε το συστημα του υποβιβασμου – προβιβασμου απο την Football League στη Non-League). Μεσα σε 9 χρονια καταφερε να ανεβει στην πρωτη κατηγορια και την επομενη (χρονια)θα κερδισει το Κυπελλο Αγγλιας στον τελικο με την πανισχυρη και πρωταθλητρια Λιβερπουλ, σφραγιζοντας 10 χρονια απο τα ερασιτεχνικα στην κατακτηση του πιο ιστορικου θεσμου στο ποδοσφαιρο. Καπου εκει αρχισε και ο μυθος του Crazy Gang.
H Wimbledon ή Dons παιζαν τους αγωνες τους στο απιστευτο γηπεδο τους, το Plough Lane. Εκει, εκτος απο τις αντικειμενικες δυσκολιες που ειχαν οι αλλες οι ομαδες να παιξουν ποδοσφαιρο (ας πουμε επιπεδου πρωτης κατηγοριας), ειχαν να αντιμετωπισουν την εκκεντρικοτητα των παικτων της Γουιμπλετον αλλα και το γνωστο long ball που τοσο τους εκανε διασημους. Με την χρηση του προηγουμενου, ειχες την δυνατοτητα να μην πολυ απασχολεις το μυαλο σου εαν χρειαζεσαι παικτες στο κεντρο του γηπεδου, μιας και κατευθειαν η μπαλα εφτανε στην μεγαλη περιοχη ή οπως μου εξηγουσε καποια στιγμη ενας οπαδος τους (προσβεβλημενος με τον τροπο που κοροϊδευα το λονγκ μπολ) στη Ρουμανια το παλαι ποτε, καθε φορα που ενας παικτης μας ειχε την μπαλα, στο επομενο δευτερολεπτο ειχαμε την ευκαιρια να σκοραρουμε. Μην εχοντας να ανταπαντησω γυρισα στη μπυρα μου και σκεφτηκα ποτε θα μου φανουν χρησιμα τα πιο πανω.
Ας επιστρεψουμε στην ιστορια μας παλι. Στις αρχες της δεκαετιας του 90, η Αγγλικη Ομοσπονδια, θεσπιζει κανονες ασφαλειας στα γηπεδα μετα απο την τραγωδια στο Χιλσμπορο το 89, το γνωστο Taylor Report. Η Γουιμπλετον ενω ειχε σχεδια για καινουργιο γηπεδο (all-seater) στην ευρυτερη περιοχη της , θα μετακομισει στο σχεδον γειτονικο Crystal Palace και θα μοιραστει το γηπεδο του Selhurst Park. Η φορμα της ομαδας δεν θα εχει ιδιαιτερες μεταπτωσεις μιας και η ομαδα ειχε καλες πορειες στο πρωταθλημα οσο και στα δυο κυπελλα, αν και θα υπαρξουν καποιες ανησυχιες για τον μεσο ορο θεατων (αρνητικα ρεκορ λιγοτερων θεατων κτλ), το τελος της δεκαετιας θα την βρει σε ενα υγιεινο μ.ο. 18.000 ανθρωπων.
‘Λονδινο, Αμστερνταμ ή Βερολινο, εχω ξεχασει…’
Παροτι η ομαδα εδειχνε να μην αντιμετωπιζει προβληματα εντος γηπεδου, η παραφιλολογια για το γηπεδικο εδινε και επαιρνε. Σχεδον ολη την δεκαετια ακουγαμε οτι υπαρχουν σκεψεις για μεταφορα της ομαδας καπου αλλου. Απο το Gatwick που ειναι λιγο πιο κατω, μεχρι το Δουβλινο και το Μπελφαστ. Η ιστορια τραβουσε καθε χρονο. Ο Sam Hammam, προεδρος των Dons, που τα ειχε κανει μπορδελο τοσα χρονια, δινει την ομαδα τελικα σε Νορβηγους επιχειρηματιες και αποχωρει για να παει να παρει την Cardiff. Η ομαδα θα υποβιβαστει το 2000 μετα απο 13 χρονια στην πρωτη κατηγορια και καπου εκει εμφανιζεται το Milton Keynes.
Μια μικρη αναφορα στη πολη
Το Milton Keynes ειναι μια μαλακια. Εαν δεν εχετε κανενα συγγενικο προσωπο να επισκεφτειτε (οπως εγινε στην περιπτωση μου) ή γιατι πρεπει να δειτε κατι στην Milton Keynes Gallery, δεν εχετε αλλο λογο για να βρεθειτε εκει. Θα μπορουσα να το κλεισω εδω.
Ας ριξω λιγο τον εγωισμο μου. Λοιπον, η πολη του Μιλτον Κεινς σχεδιαστηκε, χτιστηκε καποια στιγμη το 67. Αυτο απο μονο του την κανει μια απο τις νεωτερες πολεις της Αγγλιας χωρις να σημαινει βεβαια οτι ειναι ο λογος για το πιο παραπανω επιθετο. Ο λογος ειναι για το αισθητικο αποτελεσμα του πολεοδομικου και αρχιτεκτονικου σχεδιασμου. Ξεκινωντας απο την μοντερνιστικη λογικη ως γνωσιο παιδι του 60 και φτανοντας στο παντρεμα του contextualism και του commercial Post-Modernism ως στυλ, η νεα-πολη εχει χτιστει γυρω απο τα υπαρχοντα χωρια τα οποια χωριζονται απο δρομους, roundabouts, μπετο, σχεδον απομεμονωμενα το εαν απο το αλλο και ολα αυτα να καταληγουν (στην αηδια) στο κεντρο το οποιο αποκλειστηκα εχει χτιστει για shopping centres, γραφεια απο μεταλο και γυαλι, car parks και εναν κρυο αερα Ballardιανικου εφιαλτη.
Ομαδα θελω εδω και τωρα
Αφου λοιπον φτιαξαν μια τοσο γαματη πολη, το μονο που τους εμεινε ηταν να βρουν και μια ομαδα να παιζει ποδοσφαιρο. Φυσικα τα γυρω χωρια ειχαν ομαδες αλλα παιζαν στα τοπικα. Στα πολυ τοπικα. Το MK ομως ηθελε λουσα. Ετσι οποια ομαδα ειχε οικονομικα προβληματα το 90, της καναν προταση να ερθει να παιξει εκει( πχ, Luton Town, Palace, Barnet, QPR). Οι περισσοτερες προτασεις πεφταν στο κενο μεχρι το 2001 οπου και αποφασιστηκε στο τελος της χρονιας (2002) να αγορασουν την Wimbledon και να την μεταφερουν εκει. Το κονσορτιουμ με επικεφαλη τον (καραγκιοζη, δικια μου αποψη αυτη) Pete Winkelman, ειχε την αμεση στηριξη απο το Asda/Wal-Mart και το IKEA. Η Wimbledon θα παει 60 μιλια βορεια απο την περιοχη που ηταν, το Μιλτον Κεινς ειναι αρκετα μακρια απο το Λονδινο, θα αλλαξει το ονομα σε MK Dons, θα κρατησει τα τροπαια, την ιστορια, τα χρωματα, τα παντα και απο του πουθενα η πολη θα εχει ομαδα στις επαγγελματικες κατηγοριες.
Franchise Football? Fuck off!
Η εννοια των φραντσαίζ ομαδων σε χωρες οπως η ΗΠΑ ειναι αρκετα διαδεμενη οπως ολοι γνωριζουμε. Στην Αγγλια αλλα και στις περισσοτερες ευρωπαικες χωρες, οι ομαδες ειναι μερος της κοινοτητας και των πολεων οπου αυτες υπαρχουν. Στην Ελλαδα βεβαια ειναι σχετικο αυτο με τον περισσοτερο κοσμο να εχει βλεψεις για δυο-τρεις ομαδες και αμα. Αν και με τα νεα δεδομενα στο συγχρονο ποδοσφαιρο των plastic fans, των glory hunters, ενα παρομοιο φαινομενο μπορει να διαπιστωθει σε πολλα γηπεδα οπως αυτα της Chelsea και της Man U για να αναφερουμε τα πιο προφανη. Ασχετα με το τι γινεται σε αυτο το κομματι του ποδοσφαιρου, η ποδοσφαιρικη παραδοση στην Αγγλια θελει τις ομαδες ή καλυτερα το local club να ειναι συνδεδεμενο με το local identity, με το local community και με την τιμη να υποστηριζεις την ομαδα της γειτονιας σου.
Και τωρα: A Story of Two Tales
Το τι σημαινει το πιο πανω εχει να κανει απο την μια με την δημιουργια της AFC αλλα και την σχεση των αλλων οπαδων με το MK. Οι οπαδοι της Wimbledon οσο και εαν παλεψαν (με αμεριστη συμπαρασταση απο δεκαδες οργανωσεις, χιλιαδες οπαδους, βουλευτες κτλ) για να μεινει η ομαδα τους εκει που θα επρεπε να ειναι, οταν πια ειδαν οτι χασαν την μαχη, το ιδιο καλοκαιρι (2002) δημιουργουν την AFC Wimbledon. Ομαδα φτιαγμενη απο οπαδους και ελεγχομενη απο αυτους, οπως συμβαινει μεχρι και τωρα.
Και ετσι αρχισε το ταξιδι. Στο πρωτο φιλικο που δωσαν ποτε πανω απο 4500 κοσμος πηγε να τους δει και κλαιγοντας στο τελος παρα την ηττα με 4-0 απο την Sutton Utd, μπηκε στο γηπεδο να πανηγυρισει την ιδρυση της ομαδας. Στην πρωτη τους χρονια, στη χαμηλοτερη κατηγορια της Πυραμιδας του Ερασιτεχνικου Ποδοσφαιρου της Αγγλιας, ειχαν μ.ο. λιγο πανω απο 3000 ανθρωπους (η MK ειχε λιγοτερους εκεινη την χρονια), ενω στα εκτος εδρας παιχνιδια συγκεντρωναν απο 1500 μεχρι 2500 κοσμο, κανοντας τις αλλες ομαδες να θελουν να παιξουν μαζι τους, για καθαρα οικονομικους λογους αφου οι αντιστοιχοι αγωνες εκεινων των κατηγοριων μαζευαν κατι μεταξυ 30φευγα και 100τοσους σε κανενα ντερμπυ.
Η AFC εγινε γρηγορα η δευτερη ομαδα των περισσοτερων οπαδων στην Αγγλια. Δημιουργησε σχεσεις με την FC United of Manchester τοσο σε οργανωτικο, οπαδικο και αγωνιστικο επιπεδο (το τελευταιο με την μορφη φιλικων φυσικα αφου οι δυο ομαδες παιζαν σε διαφορετικες περιοχες) και αρχισε να καταπινει τις κατηγοριες μεχρι να φτασει στο μαγικο για αυτους νουμερο 10. Οπως ειχε γινει και το 80 οπου σε δεκα χρονια απο τα ξερα κατακτησαν το κυπελλο, ετσι και τωρα στην δεκατη επετειο τους απο την επανιδρυση τους στην ενατη κατηγορια της Αγγλιας, βρεθηκαν στο επαγγελματικο πρωταθλημα. Εννια χρονια και ξαναμπηκαν στον χαρτη, εκει οπου θα επρεπε να ηταν εαν δεν υπηρχαν οι wankers fc. Και πως εγινε αυτο? Παιζοντας στον τελικο των play-offs και κερδιζοντας στα πεναλτυ, με τον 20χρονο τερματοφυλακα να αποκρουει δυο απο αυτα. Και ποιο ηταν το sub-story με τον τερματοφυλακα? Ο Seb Brown πρεορχοταν απο μια οικογενεια που ολοι τους υποστηριζαν την παλαια Wimbledon. Σε συνεντευξεις μετα τον αγωνα θα πει οτι ως 12χρονος θυμοταν τον πατερα του και τον θειο του να κλαινε οταν τους πηραν την ομαδα. Και ο Seb τους εκανε το μεγαλυτερο δωρο που μπορουσε ποτε να τους κανει. Η Wimbledon ειχε επεστρεψει απο τις σταχτες τις.
The second tale: Οι οπαδοι (των αλλων ομαδων)
Οπως ηταν λογικο εκτος απο την συμπαθεια που δειχναν προς την AFC αλλο τοσο αντιπαθεια δειχναν προς την MK.Το επισημο οργανο των φιλαθων, η Football Supporters’ Federation, δεν εκανε δεκτους τους φιλαθλους της ΜΚ μεχρι αυτοι (η ομαδα δηλαδη) να επιστρεψουν τα κυπελλα και να αποποιηθουν οποιαδηποτε σχεση με την ιστορια της Wimbledon FC. Οι απλοι φιλαθλοι εκτος απο να την αποκαλουν Franchise FC (αν και ο φιλος μου ο Steve πιο απλα τους ελεγε Wankers FC), αρκετοι απο αυτους οταν η ομαδα τους επαιζε εκτος εδρας στο Μιλτον Κεινς, απλουστατα μποϊκοταραν την συναντηση και δεν πηγαιναν στο γηπεδο. Καποιοι απο αυτους, την μερα που γινοταν ο αγωνας επιλεγαν να πανε να δουν την AFC ως μια συμβολικη πραξη οτι τουλαχιστον βλεπουν την πραγματικη Wιmbledon εκεινη την μερα.
Drop the Dons Campaign
Και μεσα σε ολα ξεκινωντας αυτα απο περσι, η Guardian, απο την στιγμη που η AFC ανεβηκε στις επαγγελματικες κατηγοριες, θεωρησε οτι θα ηταν καλο να βγει το Dons απο την ονομασια της ΜΚ για λογους που ειναι σε ολους αυτονοητους. Σχεδον σε ολους γιατι οι οπαδοι της ΜΚ…αλλα θα φτασουμε και εκει. Η καμπανια ειχε σαν σκοπο να απαλυνει καπως τις πληγες και να δημιουργησει γεφυρες. Και να παψουν να εχουν σχεση με τους Dons, το οποιο βεβαια δημιουργει και περαιτερω προβληματα. Οπως, εαν δεν εχουν καμια σχεση με την παλαια Γουιμπλετον τι σκατα κανουν στη Football League? Πως βρεθηκαν εκει, αφου για την περιπτωση τους θα επρεπε να κανουν καινουργια ομαδα, να αρχισουν απο τα τοπικα και οταν ερθει η ωρα και προβιβασμοι, καλως να ερθουν. Διοτι αυτο ειναι το επιχειρημα των περισσοτερων για την ΜΚ. Δεν εχουν προβλημα με το να εχει η πολη ποδοσφαιρικη ομαδα αλλα εαν ηθελαν μια να την καναν οπως ολοι οι αλλοι. Απο τα τοπικα και με υπομονη.
Και φτανουμε στο ματς
Περσι τετοια εποχη που παλι ειχαν γινει οι κληρωσειςτου κυπελλου, θα μπορουσαμε να ειχαμε αυτο το ματς. Απλα δεν εγινε γιατι (τουλαχιστον οσο θυμαμαι μονο) η Wimbledon εχασε τον επαναληπτικο που ειχε. Αυτο που θυμαμαι στα σιγουρα ειναι τι μου ελεγε ο Steve. Ενω εγω του ελεγα ‘αντε να παμε στο γηπεδο να γινει της πουτανας με τους μαλακες’, η απαντηση του ηταν οτι η AFC δεν θελει να γινει αυτο το ματς ποτε. Αλλα ποτε. Το ιδανικο θα ηταν να μην συναντηθουν ποτε στη ζωη τους και εαν γινει ποτε και μια παρει την ανοδο προς την κατηγορια της αλλης, καλο θα ηταν η αλλη ομαδα ειτε να υποβιβαστει ειτε να ανεβει και αυτη. Και εμεινα με την ορεξη.
Φετος ομως επρεπε να παιξουν. Και χαρηκαν ολοι. Εφημεριδες, δημοσιογραφοι, ραδιοφωνατζηδες, οπαδοι που μισουν τους ΜΚ, ολοι. Ολοι εκτος των οπαδων της Γουιμπλετον. Οι περισσοτεροι βγηκαν και ειπαν οτι αυτος ο αγωνας δεν εχει καμια θεση στη καρδια τους. Δεν βλεπαν τον λογο να πανε στο γηπεδο μιας ομαδας που δεν υπαρχει. Δεν βλεπαν τον λογο να πανε να ενισχυσουν οικονομικα τους υπαιτιους για την καταστροφη της ομαδας τους. Πολλοι φυσικα πηγαν. Ο προεδρος τους οπως και αλλα μελη του Fan Trust που εχουν και ηταν οι δημιουργοι της νεας ομαδας, δεν πηγαν ποτε. Και δεν προκειτε να εχουν καμια σχεση με το ΜΚ. Η AFC επισης ζητησε και ενα κομματι στη κερκιδα να μεινει ανοικτο για ουδετερους οπαδους, μιας και ηταν αρκετοι αυτοι που δηλωσαν την επιθυμια να πανε για υποστηριξη της AFC. Οι οπαδοι της γειτονικης στο ΜΚ, Luton Town, ηταν απο τους περισσοτερους εκει περα. Ο αγωνας εγινε, το αποτελεσμα δεν εχει σημασια και εκει που καθυστερημενα θα εγραφα το ιδιο αρθρο αλλά με άλλο τιτλο ειδα αυτο
και ειπα δε πα να γαμηθουνε τα μπασταρδια που θα τους σεβαστω κιολας. Ακους εκει να εχουν το θρασος και την αυθαδεια να λενε get over it. Οι ανηθικοι. Οι γελοιοι. Στα τσακιδια και η κωλο-ομαδα τους και η συμπεριφορα τους. There is only one fucking Wimbledon you c**ts.
Σημειωσεις
1. Οσοι θυμουνται περσι οταν ειχε κυρηχθει η απεργια απο τους αντμινς εδω στη Προοδευτικη, ειχαμε γραψει καποια στιγμη οτι ετοιμαζομασταν να γραψουμε ενα αρθρο για την επιστροφη της Γουιμπλετον στη Football League. Το αρθρο δεν γραφτηκε ποτε αλλα τουλαχιστον εγινε τωρα. Βεβαια εαν γραφοταν τοτε δεν θα χρεαιζοταν να γραψουμε ολο αυτο το μακρυναρι τωρα. Σορυ εαν σας κουρασε.
2. Μια σημαντικη σημειωση ειναι οτι οταν η ομαδα της Γουιμπλετον αλλαξε εδρα/πολη, συνεχισε να φερει την ονομασια Wimbledon FC για 2 χρονια μεχρι να μεταοναμαστει σε MK Dons.
3. Αν και γραψαμε οτι το τυχερο νουμερο ειναι το δεκα, στο υποσεινηδητο των οπαδων το νουμερο αυτο ειναι το 9. Εννια χρονια μεχρι να φτασουν στην πρωτη κατηγορια το 80, εννια χρονια και τωρα για να ξαναφτασουν στη Football League.
4. Και μεσα σε ολα αυτα, μας ανακοινωσαν οτι σε 9 μηνες θα πρεπει να ταϊζουμε ακομα ενα μουλικο/παρασιτο της Ρογιαλ Φαμιλι.