Θα θελαμε να ευχηθουμε χρονια πολλα στην ΑΕ Μαρτίου για τη γιορτή της.
Μπορεί να έχουν χαθεί οι δρόμοι μας και να μην παίζουνε πια μαζί αλλά η ‘Αθλητικη Ενωση 25ης Μαρτιου Χαριλαου‘ θα είναι παντα στις καρδιές μας.
Δεν χώραν οπαδικα σε αυτά. Χρόνια πολλά.
Posted in Four Four Two
Το πλάνο ηταν απλό. Να ξύπνησω (χαράματα) Κυριακης , εκεί γύρω στις 9-9:30, να κάνω εναν διπλό ελληνικό καφέ και να περιμένω καρτερικά μηνύματα για την Προοδευτική.
Το πρωτο μήνυμα ηταν ξεκάθαρο. Βάλε 1431. Μάλλον το δεύτερο. Το πρωτο ηταν καλημέρα. Ω θεοί της Προοδευτικής, τι χαρά. Έτρεξα να κάνω τον καφέ, είπα γεια στην οικογένεια και έβαλα το κινητό να παίζει. Κριστμας Κέιμ έιρλι.
Για όσους μεγάλωσαν με ραδιόφωνο και ποδόσφαιρο και όχι με live streaming σε dodgy website η σχέση είναι υπόγεια ερωτική. Υπάρχει μια διαφορετική σχέση την οποία δεν χρειάζεται να την αναλύσουμε περαιτέρω. Ενα απο τα ζητούμενα δε είναι το γεγονός προς τα που επιτίθεται η ομάδα. Ο αγαπητός Ασκαζο δεν χρειάστηκε καν να ερωτηθεί. Η φωτογραφία ήρθε κατευθείαν. ‘Εκεί βάζουμε γκολ στο πρωτο’. Problem solved.
Απο εκεί και πέρα το μονο που σου μένει να κανεις είναι να βάλεις να δουλέψει η φαντασία σου. Τις περισσότερες φορες βέβαια αλλιώς τα σκέφτεσαι αλλιως τα βλέπεις μετα στην τηλεοραση αλλά αυτό διόλου σε ενοχλεί. Όταν το bbc είχε ξεκινήσει να μεταδίδει αγώνες ποδοσφαίρου πριν κάμποσα χρόνια είχε τυπώσει και εναν χάρτη του γηπέδου με νούμερα οπου οι σπορτκαστερ σημείωναν που παιζόταν ο αγώνας για να έχει το κοινο καλύτερη εικόνα.
Σε μια μεταδοση ομως σα τη δική μας, τα πιο πάνω σχεδια δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία. Ουτε η αντικειμενικότητα. Δεν σε ενδιαφέρουν αναλύσεις πρώην ποδοσφαιριστών και σχόλια απο τρίτους. Εδω απλα ακολουθεις τον ρυθμό. Όταν φτανει η μπάλα μπροστά και ακούς ‘έλα, έλα, έλα…’ απλα κλείνεις τα ματια σου και σκέφτεσαι τη μπάλα να ακουμπάει τα διχτια. Ή όταν στην αλλη πλευρα του γηπέδου πλησιάζει ο κίνδυνος και μια σπαραχτικη κραυγή λέει ‘όχι, όχι, όχι…’ είσαι και εσύ μέσα στο γήπεδο και γίνεσαι μέρος της κερκίδας. Τι άλλο δηλαδή θα ελεγες εαν ήσουν εκεί?
Το ματς ηταν ακόμα στο 0-0.
Για να πω την αλήθεια βέβαια υπήρχε ενα διάστημα, πριν χμμ περιπου δέκα χρόνια που είχα σταματήσει να πηγαίνω στις παμπς να δω μπάλα και τα άκουγα απο το ραδιόφωνο. Μπορώ να πω οτι έμαθα αρκετά απο τον τροπο που αντιλαμβάνονται οι εδώ το ποδόσφαιρο, πως το βλέπουν, πως το έβλεπαν, πως θελουν να παίζεται κτλ παρότι απο τους αντίστοιχους της τηλεορασης οι οποίοι ως δεσμιοι της εικόνας απλα φωνασκουσαν για να κανουν πιο ελκυστικό το περιτύλιγμα του προϊόντος. Το ραδιόφωνο επερνε την μορφή του ‘να διαβάζετε εξωσχολικα βιβλια να γράφετε καλύτερες εκθέσεις’. Και όχι άδικα. Να ακούς ραδιόφωνο να καταλάβεις καλυτερα το άθλημα, να πας μετα να τα γράψεις στο μπλογκ σου.
Το ματς ηταν ακόμα στο 0-0.
Η ωρα λοιπον περνούσε και το ματς σχεδόν τελείωνε, ο καφές είχε ηδη τελειώσει και αρχιζα σιγα-σιγα να ψαχουλευομαι τι θα μπορούσα να κανω στο υπόλοιπο της μέρας. Έβαλα να γίνεται ένας καφές φίλτρου και άρπαξα ενα βιβλίο για τον Godard να διαβασω ενω άκουγα τον αγώνα. Ο Ασκα συνέχιζε να μου στέλνει επιπλέον λεπτομέρειες για τον αγώνα. Δίπλα το σουτ. Πολλοί αμυντικοί κτλ.
Κάποια στιγμη στο σπίτι έπεσε ησυχία κάτι που με ανησύχησε. Δε μπορεί να είμαι τόσο τυχερός. Έφυγα για πεντε λεπτα απο το δωμάτιο αφήνοντας τον Γκοντάρ και το ραδιόφωνο-κινητο να παίζει. Όχι δεν ήμουν τυχερός. Απλα παίζαμε σαν οικογένεια κρυφτό. Έπρεπε να το είχα καταλάβει. Γύρισα πίσω να ακούσω τα τελευταία λεπτα του αγώνα…και ναι μόλις είχε σφυρίξει την λήξη.
Το ματς ήρθε 0-2.
Ναι λοιπον κατάφερα και τα έχασα τα γκολ. Βασικά γυρισα πισω όταν έμπαινε το δεύτερο. Απλα μου πήρε μερικά δευτερόλεπτα να καταλάβω τι έγινε. Τι μηδέν δυο λένε τα παιδιά? Χάσαμε? Καλα ποτε προλαβαμε και τα φαγαμε? Όπως και να χει, μου πέρασε γρήγορα. Μονο και μονο που το άκουγα ο πόνος ηταν μικρότερος. Αν το βλεπα σε κάνα σάιτ 0-2 θα με έπιανε η καρδιά μου και δεν είμαι για τέτοια.
Έτσι λοιπον επέστρεψε όλη η οκογένεια στο ίδιο δωμάτιο, κάναμε μια μικρη συνέλευση εαν θα βάλουμε Dvorak ή το Muppet Show στο πικάπ και μετα απο τα ατρανταχτα επιχειρήματα του στυλ ‘εμένα δε μου αρέσει αυτή η μουσική’ βαλαμε για νιοστή φορά αυτή την εβδομαδα το Μάπετ Σόου.
Έβαλα στη θέση του και τον Γκοντάρ και όλα μια χαρά. Δι εντ.
Ντέρμπυ η παραμονή. Ντέρμπυ και τα πλέυ οφ
Λίγοι αγώνες μείναν. Γερά ρε γατοι
υγ. Να ναι καλά η κερκίδα που φωνάζει και εμψυχώνει τα παιδιά αλλά εμείς που ακουγαμε τον αγώνα στο ράδιο…βασικά δεν ακουγαμε, οποτε την αλλη φορά λίγο πιο σιγά τα συνθήματα.
υγ2. Να με συγχωρέσουν οι πιστοί αναγνώστες του μπλογκ για την χρηση τόνων σε αυτό το κείμενο αλλά δυστυχώς το γράφω στο κινητό ενω κινούμαι μεταξύ καφέ, λεωφορείων και σταθμών τρένων προς και απο το Λονδίνο για Πλύμουθ.
υγ3. Μπορεί οι ταξιτζηδες στην Ελλάδα να είναι κατα της καινοτομίας αλλά εμείς τολμαμε. Στα δεξιά του μπλογκ εγκαινίασαμε μια καινούργια στήλη, ‘το άχρηστο στατιστικό της εβδομάδας’. Ριξτε μια ματια πριν το πάρει η λήθη του χρόνου και το πετάξει στον κάλαθο της ιστοριας. Αυτά.
Σε ενα απο τα πιο απολαυστικα 0-0 που εχουμε παιξει ως Εκρηξη ή εαν ειχες την τυχη να εισαι στο γηπεδο της Ανω Ηλιουπολης και παρακολουθουσες τον αγωνα, ηταν αυτο της προηγουμενης Κυριακης με τον Σταυραετο. Τοσο για τις χαμενες ευκαιριες των παικτων μας, οσο και τις απιθανες αποκρουσεις του τερματορου της Ευξεινουπολης.
Καπως ετσι σκεφτομασταν οτι θα γραψουμε το κειμενο κατα την διαρκεια του αγωνα μετα τα επανειλημμενα μηνυματα που μας ερχοταν μετα το πρωτο σκληρο μισαωρο του αγωνα.
Μηνυματα του στυλ:
Τρομερη αποκρουση απο τον γκολκιπερ
Δεν υπαρχει αυτο που επιασε
Τετ α τετ πλασε
Αουτ
Δευτερη ευκαιρια
Σε 2 λεπτα
Ωωωωωωωω
Τριτη ευκαιριαΣεντρα
Κεφαλια τριπλα στο τερμα αλλα αουτΤι εβγαλε ρε ο τερμας
Πλασε στην γωνια κ απεκρουσηΦαουλ σεντρα
Κεφαλια αουτ
Στην κοντρα
Σουτ αουτ
αυτα για πρωτο ημιχρονο, και μετα:
Κεφαλια γκολλλλλ
Οφσαιντ
Κρίμα
Μαλλον ητανΩωωωωωωω
Τετ α τετ πλασε
Αοουτ
Ωωωω
Τι χανουμεΑνάποδο ψαλιδι
Ωωωω
Αουτ
Δεν μπαινει3 τετ α τετ αουτ
Δεν υπαρχειΚορνερ
Κεφαλια απεκρουση
Ξανα κορνερ σουτ
Αουτ
Δεν μπαινει σημερα
για να ερθει η επιτελους η στιγμη της μεγαλης εξιλεωσης και ανταμοιβης αυτης της ομαδας:
Γκκκκκκκκοοοοοιιοοοοοοολλλλλ
Γκοοοοοοοοοοολλλλλλλλλλ
0-1
Δευτερο κορνερ σερι
Σταυραετος
Αντεπιθεση προο
Γκοοοοοοοοοοοοολλλλλλ
Γκοοοοοοολλλλλλλλ
0-2
Τι παραπανω να πουμε και εμεις απο το μακρινο Πλυμουθ για αυτη την ομαδα. Τι αλλο να προσθεσουμε σε μια μεγαλειωδη εμφανιση και νικη εκτος εδρας μετα απο ενα δυσκολο για την ομαδα, τους οπαδους και φιλους της Προοδευτικης 15νθημερο. Μαλλον τιποτα. Ολα τα μπραβο στα παιδια της ομαδας. Και στον κοσμο που την ακολουθησε μεχρι την Ηλιουπολη (οκευ, δεν ειναι μακρια αλλά καπως επρεπε να κλεισω επικα το κειμενο).
Οσοι για καποιον λογο εχουν δει τα ιστορικα αποτελεσματα που εχουμε μαζεψει για την (παλαια) Προοδευτικη ισως να εχουν παρατηρησει τουλαχιστον για τα πρωτα χρονια, αυτα τις δεκαετιας του 50 μεχρι τα μεσα του 60, οτι τα περισσοτερα παιχνιδια οριζοταν σε ενα-δυο αντε το πολυ τρια γηπεδα. Κατι σαν αυτο που γινοταν με τα ΤΕΦΑΑ πριν λιγα χρονια που η μιση και παραπανω Θεσσαλονικη τα ειχε για εδρα.
Ετσι και τοτε μιας και ηταν λιγα τα γηπεδα, τα παιχνιδια γινοταν ειτε στο δικο μας, γηπεδο Προοδευτικη ή Ανω Τουμπας, στου Αρη και του Παοκ, στου Θερμαικου (το παλιο), της Σταυρουπολης, της Πυλαιας κτλ. Στο δικο μας απο ενα σημειο και μετα δεν παιζαμε αγωνες μιας και το χρησιμοποιουσαν μονο για αγωνες τριτης κατηγοριας και παιζαν αλλες ομαδες της περιοχης οπως ο Πυρσος (Θεσσαλονικης), ο Φοινικας Τουμπας και αρκετοι αλλοι.
Εκτος απο το γεγονος οτι παιζαμε σε δυο-τρια γηπεδα οπως ειπαμε (σημ: τη χρονια 1962/63 ολοι οι αγωνες της Προοδευτικης οπως και ολης της κατηγοριας δωθηκαν σε ενα και μονο γηπεδο, αυτο του Πανεπιστημιου), και οι εφημεριδες της εποχης δεν ειχαν ξεκαθαρο ποιος ηταν ο γηπεδουχος και ποιος ο φιλοξενουμενος. Ετσι καποιοι απο αυτους τους αγωνες ειναι διφορουμενοι ως προς το αν παιξαμε εντος και εκτος. Λιγη σημασια εχει. Θα πουν καποιοι. Δεν θα συμφωνησουμε αλλά ας το αφησουμε εδω το ζητημα.
Αυτα λοιπον γινοταν τοτε, την δεκετια του 50 που ολα ηταν ασπρομαυρα και ακομα δεν ειχαμε τηλεορασεις και τρανζιστορ και η Επσμ μπορουσε να κανει οτι ηθελε και κανενας να μην το παιρνε χαμπαρι. Το να μας οριζει ομως εντος εδρας αγωνα μας, τον Φλεβαρη του 2018 στην φυσικη εδρα του αντιπαλου μας και συνδιεκδικητη για την σωτηρια, ξεπερναει καθε σεναριο συνομωσιολογιας και απλα καταλογιζεται ως ‘μα καλα τοσο μαλακες ειναι’, ιδιαιτερα οταν εκεινη τη μερα στο γηπεδο της Τριανδριας ειχε μολις εναν αγωνα. Αλλά τελος παντων τα ξεπερναμε αυτα, εχουμε μεγαλη καρδια. Παντως εαν στο μελλον υπαρχει κανενα παρομοιο προβλημα, ας μην διστασει η επσμ, μπορουμε εαν θελουνε και διευκολυνουμε την κατασταση να το παιξουμε στο παιχνιδακι στα γραφεια του Αστερα. Κανενα προβλημα. Λυση να βρεθει και ολα χαλαλι.
Οσο για την ομαδα τι να πεις. Μετα την ψυχρολουσια του γκολ απο τα αποδυτηρια και του δευτερου λιγο πριν την ληξη του ημιχρονιου, οι παιχταραδες μας μπηκαν μεσα και φαγαν σιδερα. Μετα απο μεγαλειωδη εμφανιση και απρα το ταμπουρι του αντιπαλου, φτασαν στο 2-2 και τοτε σαν άλλοι Νικοι Καρβελες οταν τραγουδαγε το ‘τα θελω Ολα, Ολα, Ολα ή Τιποτα’ αντι να αρκεστουν στο χι, ορμηξαν για την ανατροπη….με συνεπεια να φαμε το τριτο και να μας χαλασει το απολυτο 4 στα 4 που ειχαμε στο δευτερο γυρο.
Οπως και να χει, καναμε ντερμπυ την παραμονη τωρα με 4 ομαδες στους 18, μια στου 19, μια στους 20, μια στου 21 (αντι να το εχουμε καθαρισει το ζητημα) αλλά απο την αλλη it is all settled για ενα συναρπαστικο τελειωμα του πρωταθληματος. Bring it on!
Να φανταστω οτι στους περισσοτερους οι διαφορες μεταξυ του ΚΚΕ (μ-λ) και του ΜΛ-ΚΚΕ να ειναι γνωστες. Ελπιζω να γνωριζει ο κοσμος τις ‘θεωριες των τριων κοσμων’, την Συμμορια των 4, τον Χουα Κουο Φενγκ, το ποιοι ταχθηκαν υπερ του Εργατικου Κομματος Αλβανιας και ποιοι οχι και συνεχισαν το εμπαργκο στον Ενβερ και στη γειτονα χωρα. Αν οχι, καλοκαιρι ερχεται, ειναι καταληλος καιρος για λιγη αυτομορφωση. Στα δικα μας τωρα. Μετα τις δυο φωτογραφιες που ειδαμε στο επισημο σαιτ της ομαδας μετα απο παρεμβασεις αλληλεγγυης για τα γεγονοτα της Σταυρουπολης, ειδαμε 2 (δυο) διαφορετικες ομαδες οπαδων στην πρωτευουσα. Συντροφοι, αφηστε τις διαφορες κατα μερος. Η φραξιονιστικη (ελπιζουμε, και οχι σεχταριστικη) λογικη δεν κανει καλο στον αγωνα μας. Ακομα και αν τα ζητηματα ειναι τοσο σημαντικα οπως εκεινα της συνεχισης ή μη υποστηριξης της Λαικης Σοσιαλιστικης Δημοκρατιας της Αλβανιας, θα πρεπει να βρεθει μια λυση και να πορευτουμε μαζι στον κοινο αγωνα της Προοδευτικης. Σεχταρισμος και οπορτουνισμος εμποδιζουν την συμπορευση (το εκλεψα αυτο). Ολοι μαζι, κανενας μονος του.
8 αγωνες μεινανε. Στο νου μας, μονο εσυ ΑΛΛΑ και το νου μας.
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ. ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
Ο Aldo Moro ηταν η αρχη, θα υπαρξει και συνεχεια μαλακα διατητη 